სახე

ადამიერიშ დუდიშ წჷმი ნორთი მუსხირენ გიშარჩქინელი არეალშე აკმოდირთუ.^[1] თინეფს შქას:

• ჸვა, თუმაშ ოფორუეშ გიმე არსებული ტყები, ნამუთ ითებუ თოლიშ ცხონტით დო საფეთქელეფით.
• თოლეფი, ორწყებელი ორგანოეფი, ნამუეფსჷთ ქაქაბეფი დო წამწამეფი თხილანს მექანიკური დოზიანაფაშე.
• ჩხვინდი, ჩხვინდიშ ფერთხეფით დო ჩხვინდიშ ძგოპით.
• ღვანწკეფი, გიმენი დო ჟილენი ღვა, ნჷკჷ.
• პიჯი ლეჩქვეფით (კანკალეშა ჩქუ კიბირეფი).

სახე უციო რე, ადამიაერქ დორხველური ემოცია გჷმოხანტასინ. ჸვაშ აკოკორობუა შანენს უბაღინელობას, ღიჯგინი მუჭოთ, წესი დადებით ემოციას გჷმოხანტჷნს. ადამიერს შეულებჷ „წეკითხას“ ემოცია შხვაშ სახეს. ართი რკუალაშ ბორჯის აკიქიმინჷ მულტიმოდალური გინაფეფიშ ეშაჩინებაშ ტესტიქ^[2], ნამუშ მოხვარათ ცადჷ უგორუდჷკო საშუალება, ნამუთ „გოზჷმუნს“ გინაფეფსინ. რკუალაშ პერიოდის მარკვიალეფი ირდღას ოკვირუდეს ადამიერეფიშ სახეეფს დო „კითხულენდეს“ თინეფიშ ემოციეფს.^[3]

ადამიერიშ იდენტიფიკაციაშო უდიდაშ როლს სახე ლაჸაფენს. არძა ადამიერიშ სახე გინორთელი რე (ოშა-გოშა გიმნარკეფიშ მოხ), თეშ გეშა სახე უშანულამაში ნორთი რე პიჯიშ ეშაჩინებაშ პროცესის.