Asha Parekh

Asha Parekh — gujaratilik^[5] va 1942-yil 2-oktabrda tugʻilgan. Uning onasi Sudha aka Salma Pareh bohra musulmoni, otasi Bachubhai Parekh hindu gujarati edi.^[6] Onasi uni erta yoshida hind klassik raqs darslariga qatnashishga yozdirgan va u koʻplab oʻqituvchilardan, jumladan Pandit Bansilal Bharatidan saboq olgan.

Parekh oʻz faoliyatini Baby Asha Parekh ekran nomi ostida bola aktrisa sifatida boshlagan. Mashhur rejissyor Bimal Roy uning raqsini sahnada koʻrgan va uni oʻn yoshida Maa (1952) filmida suratga olgan va keyin u Parekh Baap Beti (1954) filmida rol ijro etgan.^[7] Oxirgi filmning muvaffaqiyatsizligidan uning hafsalasi pir boʻlgan va u yana bir nechta bolalar rollarini ijro etgan boʻlsa ham, u oʻqishni davom ettirish uchun aktrisalikni tashlab ketgan.^[8] Oʻn olti yoshida u yana aktrisalikni sinab koʻrishga va qahramon sifatida debyut qilishga qaror qilgan, lekin u Vijay Bhattning Goonj Uthi Shehnai (1959) filmidan aktrisa Ameeta foydasiga rad etilgan, chunki rejissor uni yulduz emasligini daʼvo qilgan. Aniq sakkiz kundan soʻng, kino produseri Subodh Mukherji va yozuvchi-rejissor Nosir Husayn taklifiga binoan Shammi Kapurning bilan Dil Deke Dekho (1959) filmida qahramon rolini ijro etgan va bu uni ulkan yulduzga aylantirgan.^[9]

Shuningdek, u yana oltita filmda oʻzining qahramoni rolini ijro etgan Husayn bilan uzoq muddatli hamkorlikni quyidagi filmlarda boshladi: Jab Pyar Kisi Se Xota Xay (1961), Phir Vohi Dil Laya Xun (1963), Teesri Manzil (1966), Baharon Ke Sapne (1967), Pyar Ka Mausam (1969) va Karvon (1971). Shuningdek, u Nosir Husaynning Manzil Manzil (1984) filmida kameo rolini ijro etgan, u bilan avvalroq 6 ta filmda suratga tushgan. Husayn, shuningdek, uni Baharon Ke Sapne (1967) filmidan boshlab 21 ta filmni tarqatishda ishtirok etdi.^[10] Rejissor Raj Xosla oʻzining uchta sevimli filmida tragediya rollarini oʻynatib, unga jiddiy imidj bermaguncha, Parekh oʻzining aksariyat filmlarida birinchi navbatda glamur qiz/aʼlo raqqosa/tomoboy sifatida tanilgan; Do Badan (1966), Chirag (1969) va Asosiy Tulsi Tere Aangan Ki (1978) filmlarida. Rejissyor Shakti Samanta unga boshqa sevimli filmlarda jumladan, Pagla Kahin Ka (1970) va Kati Patang (1970) filmlarida koʻproq dramatik rollarni bergan; ikkinchi film uchun u „Eng yaxshi ayol roli“ uchun Filmfare mukofotiga sazovor boʻlgan.

Parekh turmushga chiqmagan. U oʻzining „Xit girl“ memuarida allaqachon turmushi bor rejissyor Nosir Husayn bilan ishqiy munosabatda boʻlganligi haqidagi mish-mishlarni tasdiqlagan^[11][12], lekin uning oilasini hurmat qilgani uchun unga turmushga chiqa olmagan.^[13] Ilgari, Parekh uzoq vaqtdan beri sevgilisi borligini aytgan, lekin munosabatlar haqida batafsil maʼlumot berishdan bosh tortgan. Uning so‘zlariga ko‘ra, u umrining so‘nggi yilida Nosir Husaynni ko‘rmagan, chunki u xotinining o‘limi tufayli yolg‘izlanib qolgan^[14], lekin u 2002-yilda vafotidan bir kun oldin u bilan gaplashgan.^[15] U Amerikada yashovchi hind professoriga deyarli turmushga chiqadi, lekin u sevgilisidan voz kechishni istamaydi, shuning uchun u ularning toʻy rejalarini bekor qiladi. U farzand asrab olmoqchi bo‘lgan, biroq uning tug‘ma nuqsonlari borligi sabab shifokorlar farzand asrab olishga ruxsat berishmagan.^[16]

Bugungi kunda Parekh oʻzining Kara Bxavan raqs akademiyasi va Mumbayning Santa-Kruz shahridagi Asha Parex kasalxonasiga eʼtiborini qaratadi, kasalxona uning koʻplab insonparvarlik hissalari tufayli uning sharafiga nomlangan.^[17][18]

Parekh muhtojlar uchun „Bcj kasalxonasi va Asha Parekh tadqiqot markazi“ deb nomlangan kasalxona ochgan.