Yunancanın romanizasyonu

Yunancanın romanizasyonu, genelde Yunan alfabesi ile yazılan Yunanca metinlerin, Latin alfabesi ile temsili veya bunu yapmayı sağlayan bir sistemdir. Yunancanın romanizasyonu için çeşitli yöntemler kullanılmaktadır. Bu yöntemler, kaynak metnin Eski YunancaModern Yunanca mı olduğuna ve arzu edilen dönüştürmenin transkripsiyon mu transliterasyon mu olduğuna bağlı olarak değişiklik göstermektedir.

Bilimsel amaçlarda transkripsiyon değil transliterasyon gereklidir çünkü orijinal sözcüğün yazılışına dair bilginin korunması gerekir. Örneğin Yunancada hem "ο" hem "ω" harfleri Türkçe "o" okunur ama ikisi de "o" olarak çevrilirse orijinal yazılışa geri dönüşte hataya kapı açılmış olur, çünkü ikilemden kaynaklanan bir belirsizlik meydana gelmektedir. Transliterasyonda harf veya harf gruplarının çevirileri birebirdir, bilgi kaybı olmadan her iki yöne doğru çeviri yapılabilir. Transkripsiyon, orijinal dildeki telaffuzun kendisine aktarma yapılan dilde yazılı olarak ifade edilmesidir. Transkripsiyon ya ortografik transkripsiyon ya da fonetik transkripsiyon şeklinde yapılır. Fonetik transkripsiyonda, orijinal dildeki her ses farklı bir karakterle belirtilir. Ortografik transkripsiyonda, orijinal dildeki telaffuz, aktarma yapılan dildeki harfler kullanılarak yapılır, özel karakterler kullanılmaz. Bu yüzden fonetik transkripsiyonda ses kaybı ya da değişmesi meydana gelmez, ancak ortografik transkripsiyonda ses kaybı ya da ses değişikliği gerçekleşebilir.

Tablo

Bu tablo, Yunan alfabesinden Latin alfabesine geçiş için çeşitli transkripsiyon ve transliterasyon kuralları listelemektedir.

YunancaEskiModern
KlasikBilimselBeta
code
ISOBGN/
PCGN
BM/
ELOT
Türkçe
transliterasyon![1] Türkçe
ortografik
transkripsiyon[1]
Α, αaaAaaaaa
Β, βbbBvvvbv
Γ, γggGgg, y[not 1]gg
Δ, δddDddh, d[not 2]dddh[not 3]
Ε, εeeEeeeee
Ζ, ζzz, (dz)Zzzzzz
Η, ηeēHīiiēi
Θ, θththQththththth[not 4]
Ι, ιiiIiiiii
Κ, κckKkkkkk
Λ, λllLlllll
Μ, μmmMmmmmm
Ν, νnnNnnnnn
Ξ, ξxxCxxxksks
Ο, οooOooooo
Π, πppPppppp
Ρ, ρr, rh[not 5]r, (rh[not 5])Rrrrrr
Σ, σ/ςssSss[not 6]sss, z[not 7]
Τ, τttTttttt
Υ, υyy, (u)Uyiyy, u[not 8]i
Φ, φphphFfffphf
Χ, χchchXchkhchkhh
Ψ, ψpspsYpspspspsps
Ω, ωoōWōooōo
Sesli harf ikilileri[not 9]
YunancaEskiModern
KlasikBilimselBeta
code
ISOBGN/
PCGN
UN/
ELOT
Türkçe
transliterasyon![1] Türkçe
ortografik
transkripsiyon[1]
ιaya
αιae, eaiAIaieaiaie
αυauauAUauavav[not 7], af[not 10]auav[not 7], af[not 10]
ειieiEIeiieieii
ευeueuEUeuevev[not 7], ef[not 10]euev[not 7], ef[not 10]
ηυeuēuHUīyiviv[not 7], if[not 10]ēuiv[not 7], if[not 10]
οιoe, eoiOIoiioioii
ουuouOUouuououu
υιuiuiUIyiiyiyii
Sessiz harf ikilileri
YunancaEskiModern
KlasikBilimselBeta
code
ISOBGN/
PCGN
UN/
ELOT
Türkçe transliterasyon![1] Türkçe
ortografik
transkripsiyon[1]
γγngngGGggngngṉgng
γξnxnxGCgxnxnxgksnks
γκncnkGKgkg[not 11], ng[not 12]gkgk
γχnchnchGXgchnkhnchnkhnh
μπmpmpMPmpb[not 11], mb[not 12]b[not 11], mp[not 12]mpb[not 13], mp[not 12]
ντntntNTntd[not 11], nd[not 12]ntntd[not 11], nd[not 12]
Değiştiriciler (yalnızca klasik Yunanca)
YunancaEski 
KlasikBilimselBeta
code
 
h[not 14]h[not 14]((spiritus asper, δασεῖα)
᾿nonenone)(spiritus lenis, ψιλή)
ͺi?i?|(İota subscriptum, ὑπογεγραμμένη)[not 15]
Eskimiş harfler
YunancaEski 
KlasikBilimselBeta
code
 
ϝwV(digamma)
ϛst#2(stigma)
ͱh[not 14]h[not 14](heta)
ϻs, ś#711(san)
ϸsh(sho)
ϟq#3(qoppa)
ϡss#5(sampi)
Özel harf
YunancaEski 
KlasikBilimselBeta
code
 
ȷj(yot)

Türkçe transliterasyonla ilgili ek kurallar:

  1. Yunancada "κσ" harf çifti Türkçeye "k.s" olarak ("ks" olarak değil) çevrilecektir. "ξ" harfi ise "ks" olarak yazılacaktır. Her ikisinin de okunuşu (transkripsiyonu) "ks" şeklinde olsa da, eğer Yunanca orijinaline geri gidişi mümkün kılmak amaçlanıyorsa bu farklılık gözetilimelidir.
  2. Eski metinlerde kullanılan (῾) işareti (spiritus asper) yerine 'h' harfi gelir. Bu işaret çağdaş yazımdan kalkmıştır.[1]

Türkçe transkripsiyonla ilgili ek kurallar:

  1. kelime sonundaki ν harfi, sonraki kelime π, τ, χ ile başlıyorsa, (ikisi bir arada) /mb/, /nd/, /ng/ okunur.
  2. kelime sonundaki ν harfi, sonraki kelime ξ, ψ ile başlıyorsa, (ikisi bir arada) /ngz/, /nbz/ okunur.
  3. γ harfi, χ önünde /n/ okunur.
  4. çift sessizler (σσ ve χχ gibi) tek sesli gibi okunur ve yazılırlar.

Diakritikler

Yunancanın geleneksel çok perdeli (politonik) yazımında Eski Yunanca’nın ses vurgulamasını temsil etmek için çeşitli farklı diaktirik işaretler ve kelime başında h 'nin varlığı veya yokluğu kullanılır. 1982'de modern Yunancada resmen tek perdeli (monotonik) yazıma geçildi. Geriye sadece iki diakritik kalmıştır, bunlar vurgu belirtmeye yarayan tiz aksan ve, ardışık iki sesli harfin birleştirilmemesini belirtmeye yarayan dieresistir. Tiz aksan ve dieresis hem BGN/PCGN hem de the UN/ELOT romanizasyon sistemlerinde korunmuştur. Bir istisna vardır: αυ, ευ ve ηυ sesli harf kombinasyonlarında aksan, (v veya f'ye dönüşen) υ'dan bir evvelki sesliye kayar.

Ayrıca bakınız

  • Canlıların Yunanca kaynaklı adları için sistematik adlarda yaygın kullanılan Latince ve Yunanca sözcükler listesi for help with Greek-derived scientific names of organisms

Notlar

Kaynakça