Yıldızlararası nesne

Yıldızlararası cisimler yıldızlararası boşlukta bulunan^[1] ve yerçekimsel olarak bir yıldıza bağlı olmayan bir kuyruklu yıldızdır (veya Güneş dışı kuyruklu yıldız).^[2] Bilinen Güneş Sistemi’ndeki veya Güneş dışı kuyruklu yıldızlar,^[3][4][5] dışında, bir yıldıza yerçekimsel olarak bağlı olmayan bir yıldızlararası kuyruklu yıldız bulunmamıştır. Yine de bu kuyruklu yıldızların var olduğu varsayılmaktadır: gezegen ve yıldızlardan kaynaklanan yerçekimsel dağıtma, pek çok Oort Bulutu kuyruklu yıldızını fırlatmıştır ve benzeri süreçlerin güneşdışı gezegen sistemlerde de gerçekleşme olasılığının yüksekliği, büyük miktarda bağımsız kuyruklu yıldızın varlığına işaret etmektedir.^[1] Günümüzde, yıldızlarası kuyuklu yıldızlar yalnızca Güneş Sistemi’nden geçerlerse fark edilebilir ve Oort Bulutu kuyruklu yıldızlarından, Güneş’e yerçekimsel olarak bağlı olmadıklarına işaret eden, sert hiperbolik yörüngeleri sayesinde ayırt edilirler.^[2] Zayıf hiperbolik yörüngelere sahip kuyruklu yıldızlar da gözlemlenmiştir; ancak bunların yörüngelerine bakıldığında, Oort Bulutu'ndan serbest kalmış gibi durdukları ve bir yıldızlararası boşluk kökenine işaret etmedikleri görülmüştür. Bilinen en dış merkezli olan(eccentric) kuyruklu yıldız, C/1980 E1, yalnızca 1.057 dış merkezliliğe sahiptir,^[6] ki bu da bir yıldızlararası kuyruklu yıldızdan beklenene göre, pek dış merkezli değildir.

Güneş Sistemi'nin ötesindeki bir cisim olan hiperbolik asteroit ʻOumuamua'nın yörüngesi.

Hyakutake Kuyrukluyıldızı (C/1996 B2), 25 Mart 1996'da Dünya'ya en yakın mesafedeyken.

Güncel Oort bulutu oluşumu modelleri, yıldızlararası boşluğa atılan kuyruklu yıldız sayısının, bulutta kalan kuyruklu yıldızların sayısından 3-100 kat fazla olduğuna işaret etmektedir.^[2] Başka simülasyonlar ise, buluttaki kuyruklu yıldızların 90-95%'inin dışarı püskürtüldüğünü ileri sürmektedir.^[7] Başka yıldız sistemlerinde oluşmuş olan kuyruklu yıldızların da benzer bir biçimde püskürtülmemesi için bir sebep yoktur.^[1]

Eğer yıldızlararası cisimler var ise, iç Güneş Sistemi'nden arada sırada geçmeleri gerekmektedir.^[1] Güneş Sistemi, Hercules Takımyıldızı'na doğru ilerlediği için, daha çok bu kuyruklu yıldızların rastgele hızlarla bu takımyıldızının olduğu bölgeden geliyor olmaları beklenmektedir.^[8] Henüz Güneş'in kurtulma hızından daha hızlı bir kuyruklu yıldıza rastlanılmamış olması,^[9] bu konuda üst sınırı yıldızlararası boşluğun yoğunluğuna bağımlı kılmaktadır. Torbett tarafından yazılmış bir makaleye göre, bu yoğunluk kübik parsek başına 10¹³ (10 trilyon) kuyruklu yıldızdan fazla değildir.^[10] LINEAR araştırmasından alınan verilerle yapılan başka analizler ise, üst sınırı 4.5×10⁻⁴/AU³ (2222 kübik AU başına bir kuyruklu yıldız), or kübik parsek başına 10¹² (1 trilyon) kuyruklu yıldız olarak belirlemiştir.^[2]

Çok nadir de olsa, yıldızlararası cisimler, Güneş Sistemi'nden geçereken günmerkezli yörüngelere girebilir. Bilgisayar simülasyonları, Jüpiter'in böyle bir kuyruklu yıldızı yakalayabilecek kütleye sahip tek gezegen olduğunu ve bunun her altmış milton yılda bir gerçekleşmesinin beklenebileceğini ortaya koymaktadır.^[10] Machholz 1 ve Hyakutake C/1996 B2 kuyruklu yıldızları, bu tür kuyruklu yıldızlara örnek olma potansiyelini taşımaktadır: Güneş Sistemi'ndeki kuyruklu yıldızlara göre çok daha farklı bir kimyasal yapıları vardır.^[9][11]