Tetanos aşısı
Tetanos toksoidi (TT) olarak da bilinen tetanos aşısı, tetanosun önlenmesi için kullanılan bir toksoid aşıdır.[1] Çocukluk döneminde, altıncısı ergenlik döneminde olmak üzere beş doz önerilir.[1]
Üç dozdan sonra, hemen hemen herkes başlangıçta bağışıktır,[1] ancak bağışıklığı sürdürmek için her on yılda bir ek dozlar önerilir. Aşıları güncel olmayan kişilere bir yaralanmadan sonraki 48 saat içinde bir destekleyici aşı yapılmalıdır.[2] Tam olarak aşılanmamış yüksek riskli yaralanmaları olan kişiler için tetanos antitoksini de önerilebilir.[1]
Gebe kadınların her gebelikte tetanos aşısı konusunda güncel olduklarının doğrulanması hem maternal hem de neonatal tetanozu önleyebilir.[1] Aşı, hamilelik ve HIV/AIDS'li olanlar da dahil olmak üzere çok güvenlidir.[1]
Enjeksiyon yerinde kızarıklık ve ağrı, insanların %25 ila %85'inde görülür.[1] Ateş, yorgunluk hissi ve hafif kas ağrısı insanların %10'undan azında görülür.[1] 100.000 kişide birden azında şiddetli alerjik reaksiyonlar meydana gelir.[1]
Bir dizi aşı kombinasyonu, difteri, tetanos ve boğmaca aşılarını içeren DTaP ve Tdap gibi tetanos aşısını ve difteri ve tetanos aşılarını içeren DT ve Td'yi içerir.[3] Yedi yaşından küçük çocuklara DTaP ve DT, yedi yaşından büyüklere Tdap ve Td verilir.[3] Küçük harf d ve p, difteri ve boğmaca aşılarının daha düşük güçlerini belirtir.
Tetanos antiserumu, 1890'da geliştirilmiştir ve koruyucu etkileri birkaç haftadır.[4][5] Tetanos toksoid aşısı 1924'te geliştirilmiştir ve II. Dünya Savaşı'nda askerler için yaygın olarak kullanılmıştır.[1][6] Kullanımı tetanosta %95 azalma ile sonuçlanmıştır.[1] Dünya Sağlık Örgütü'nün Temel İlaçlar Listesi'nde yer almaktadır.[7]