Sülüs
- Madde
- Tartışma
Araçlar
Genel
Yazdır/dışa aktar
Diğer projelerde
Sülüs, (Arapça: ثلث, "bir-üç") Arap alfabesiyle yazılan bir tür süslü yazı[1] veya Hicrî IV. yüzyıl sonlarında ortaya çıkan, nesihe benzer, kalınca bir yazı türüne verilen ad olarak tanımlanır.[2]
Orta Çağ'da camilerde iç mimaride süsleme olarak çok kullanılmıştır. Osmanlı mimarisinde de camilerde, kervansaray ve medrese kitabelerinde sülüs yazı türünün celîsi (büyük yazılanı) yaygındır. Günümüzde evlerde, iş yerlerinde ve camilerin duvarlarını süsleyen ve küçük ve büyük levhalarda, kitabelerde ve birçok mezar taşında sülüs yazı görülür.
Sülüsün en önemli yazı türü hareke tarzıdır.
En büyük katkıları sülüs el yazısı evrimine, Osmanlı İmparatorluğu zamanında, Osmanlı hat sanatçıları yapmıştır. İlk devrim 15. yüzyılda oluştu ve Şeyh Hamdullah (1436 – 1520) tarafından başlatıldı.[3][4] İkinci devrim 17. yüzyılda oluştu, bir Osmanlı hattatı olan Hâfız Osman (1642-1698) tarafından başlatıldı.[5][6] Sonunda, Mehmed Şevki Efendi 19. yüzyılın sonlarında, el yazısına bugünkü biçimini verdi.[7][8][9]
Genel bakış | ||
---|---|---|
Alfabe | ||
Harfler | ||
Devirler | Eski Kuzey Arapçası • Kökleşik • Çağdaş | |
Başlıca lehçeler | ||
Bilimsel | ||
Hat sanatı ve el yazıları | ||
Dilbilim | Ses bilimi • Şemsî harfler • Kamerî harfler • ʼIʻrab (çekim eki) • Dil bilgisi • Üç harfli kök • (Umm Qirāʾa) • UFA • Kur'an Arapçasının yapısı |