Rusofili
Rusofili (kelimenin tam anlamıyla Rusya veya Rus sevgisi), Rusya'ya (Sovyetler Birliği ve/veya Rus İmparatorluğu dönemi dahil), Rus tarihine ve Rus kültürüne hayranlık ve düşkünlüktür. Zıt anlamlısı ise Rusofobidir.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f3/Flag_of_Russia.svg/220px-Flag_of_Russia.svg.png)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/9e/Moscow_05-2012_StBasilCathedral.jpg/220px-Moscow_05-2012_StBasilCathedral.jpg)
Avrupa'da Rusofili
Amerikalı yazar Robert Alexander şöyle yazdı: "Rusları dramatik, duygusal yapıları nedeniyle seviyorum. Sevmekten korkmuyorlar, incinmekten korkmuyorlar, abartmaktan ya da düşünmeden hareket etmekten korkmuyorlar."[1]
Sırbistan'da Rusofili
Rusya, Sırbistan'da oldukça popüler ve Sırplar, ortak Slav mirası, kültürü ve Ortodoks inancı nedeniyle Rusya'yı her zaman geleneksel olarak yakın bir müttefik olarak gördüler.[2] Avrupa Dış İlişkiler Konseyi'ne göre, Sırpların %54'ü Rusya'yı müttefik olarak görüyor. Buna karşılık, %11'i Avrupa Birliği'ni müttefik olarak görüyor ve sadece %6'sı ABD'yi aynı şekilde görüyor.[3] Rusya'nın Ukrayna'yı işgali sırasında Belgrad'da 4.000 kişinin katıldığı Rus yanlısı bir miting düzenlendi.[4][5]
Sırp köyü Putinovo sakinleri köylerini Vladimir Putin'in onuruna yeniden adlandırdılar.[6][7] Belgrad'da Rus Bilim ve Kültür Merkezi ve Hotel Moskva var.
- Rusya Bilim ve Kültür Merkezi (Belgrad)
- Dmitri Medvedev Sırbistan Ulusal Meclisinde
- Belgrad'daki Taş Meydan parkındaki Rus Ortodoks Kilisesi
- Vladimir Putin Mart 2011'de Belgrad'ın Kızıl Yıldız Stadı'nda
- Vladimir Putin, Aziz Sava Katedrali önünde
Karadağ'da Rusofili
Karadağ aynı zamanda bir Doğu Ortodoks ve Slav ülkesidir. Podgorica'da Moskova Köprüsü[8] ve köprünün yanında Rus şarkıcı ve aktör Vladimir Vısotski'nin bir heykeli var. 2022'de Rusya'nın Ukrayna'yı işgali sırasında Nikşik'te Rus yanlısı bir miting düzenlendi.[9]
- Moskova Köprüsü, Podgorica
Ukrayna'da Rusofili
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/8c/2016-05-09._%D0%94%D0%B5%D0%BD%D1%8C_%D0%9F%D0%BE%D0%B1%D0%B5%D0%B4%D1%8B_%D0%B2_%D0%94%D0%BE%D0%BD%D0%B5%D1%86%D0%BA%D0%B5_093.jpg/220px-2016-05-09._%D0%94%D0%B5%D0%BD%D1%8C_%D0%9F%D0%BE%D0%B1%D0%B5%D0%B4%D1%8B_%D0%B2_%D0%94%D0%BE%D0%BD%D0%B5%D1%86%D0%BA%D0%B5_093.jpg)
1991'de Ukrayna'nın bağımsızlığının ardından, çoğunlukla ülkenin doğusunda ve güneyinde bulunan Ukraynalılar, hükümetin daha yakın ekonomik ortaklıktan tam ulusal birliğe uzanan daha Russever bir tavrını görmek için oy kullandı.[10] Rusya ve Ukrayna özellikle yakın ekonomik bağlara sahipken, Rusofilik siyasi parti olan Bölgeler Partisi 2006'da Ukrayna Yüksek Şurası'nın en büyük partisi oldu. 2014 Onur Devrimi'ne kadar Ukrayna siyasetinde baskın bir güç olarak kalacaktı. 2014 yılında Rusya'nın Ukrayna'ya askeri müdahalesinin ardından, Ukraynalıların Rusya ve Ruslara yönelik genel tutumu çok daha olumsuz hale geldi,[11] çoğu Ukraynalı NATO[12] ve Avrupa Birliği[13] üyeliğini destekliyor.
Ülke nüfusunun Ekim 2021'e göre, Ukraynalıların %41'i Ruslara karşı "iyi" bir tutuma sahipken (%42 olumsuz),[14] genel olarak Rusların %54'ü Ukrayna'ya karşı olumlu bir tutuma sahipti. 2021 itibarıyla Ukrayna'da Muhalefet Platformu - Yaşam İçin, Muhalefet Bloğu, Topraklarımız, Nashi ve Şariy Partisi gibi Russever partiler var.
Önemli Rusofiller
Marine Le Pen, Ulusal Cephe lideri[15]
Jacques Chirac, Fransa'nın eski cumhurbaşkanı[16][17]
Matteo Salvini, İtalyan politikacı ve Kuzey Ligi lideri[18][19][20]
Duško Vujošević, Karadağlı basketbol antrenörü[21]
Miodrag Božović, Karadağlı teknik direktör[22]
Yukio Hatoyama, Japonya eski Başbakanı[23]
Muneo Suzuki, Japon milletvekili[24]
Dominic Cummings, İngiltere Başbakanı Boris Johnson'ın eski danışmanı[25]
Nigel Farage, İngiliz politikacı, Birleşik Krallık Bağımsızlık Partisi'nin eski lideri ve Brexit Partisi'nin eski lideri[26]
George Galloway, İngiliz politikacı, İngiltere İşçi Partisi lideri ve eski İşçi Partisi milletvekili[27][28]
Benjamin Rich, İngiliz seyahat vloggerı ve YouTuber[29]
Kyriakos Velopoulos, Yunan politikacı ve milliyetçi ve Russever bir parti olan Helen Çözümü'nün başkanı[30]
Johan Bäckman, Fin siyasi aktivist, yazar ve hukuk sosyoloğu[31]
Egon Krenz, Doğu Almanya Sosyalist Birlik Partisi eski Genel Sekreteri[32]
Muammer Kaddafi, 2011 yılına kadar Libyalı politikacı ve Libya lideri[33]
- Fritz Schmenkel, Kasım 1941'de Sovyet birliklerine firar eden ve partizan olan Alman Komünist[34]
Beşşar Esad, Suriyeli politikacı ve şimdiki Suriye devlet başkanı[35]
Donald John Trump, Amerika Birleşik Devletleri eski başkanı
Vladimir Putin Rusya'nın şu anki Başkanı ve büyük bir Batı karşıtı
İbrahim Reisi, İran'ın şimdiki cumhurbaşkanı[36]
Hasan Ruhani, İran'ın eski cumhurbaşkanı[37]
Bongbong Marcos, Filipinler'in seçilen cumhurbaşkanı