Pontifex maximus

Pontifex maximus, Antik Roma devlet dini kurumlarından Pontifler kolejinin (Pontifler kurulun) en büyük rahibi. Antik Roma dininin en önemli pozisyonuydu ve ilk kez bir plebin seçildiği MÖ 254 yılına kadar sadece patrici sınıfından insanlara açıktı.

Roma Cumhuriyeti'nin bu baskın dinsel makamı, Augustus döneminden itibaren yavaş yavaş siyasallaştı ve en sonunda İmparatorluk makamının kapsamına dahil edildi. Bu unvanın son kullanımı 375-383 yılları arasında tahta çıkmış olan imparator Gratian'ın yazıtlarında görülür,^[1] ve aynı imparator bir süre sonra bu unvanı kullanmaktan vazgeçmiştir.^[2][3]

Gratian'ın saltanatında, 366-384 yılları arasında Roma Piskoposluğu yapan Papa Damasus'un "Pontifex Maximus" unvanının kullanan ilk papa olduğu söylenir ancak bu iddiayı destekleyecek bir kayıt ele geçmemiştir.^[4] İmparator I. Theodosius'un De fide catholica ^[5] adlı 27 Şubat 380 tarihli fermanı Damasus'tan "Pontifex Maximus" değil de "pontifex" olarak bahseder. Tarihin çok daha sonraki dönemlerinde "Pontifex Maximus" unvanı, Rönesans ve modern çağların papalarına ait binalar, anıtlar ve sikkeler üzerinde görülür.