Periferik nöropati

Genellikle nöropati olarak kısaltılan periferik nöropati, sinirleri etkileyen hasar veya hastalığı tanımlayan genel bir terimdir.^[1] Sinirlerin hasar görmesi, hangi sinirlerin etkilendiğine bağlı olarak duyu, hareket, bez veya organ fonksiyonlarını bozabilir; başka bir deyişle motor, duyu veya otonom sinirleri etkileyen nöropati farklı semptomlara neden olur. Birden fazla sinir türü aynı anda etkilenebilir. Periferik nöropati akut (ani başlangıçlı, hızlı ilerleyen) veya kronik (semptomlar hafif başlar ve yavaş ilerler) olabilir ve geri dönüşümlü veya kalıcı olabilir.

Yaygın nedenler arasında sistemik hastalıklar (diyabet veya cüzzam gibi), hipergliseminin neden olduğu glikasyon,^[2][3][4] vitamin eksikliği, ilaçlar (örn. kemoterapi veya metronidazol ve florokinolon sınıfı antibiyotikler (örn. siprofloksasin, levofloksasin, moksifloksasin gibi), travmatik yaralanma, iskemi, radyasyon tedavisi, aşırı alkol tüketimi, bağışıklık sistemi hastalığı, çölyak hastalığı, çölyak dışı gluten duyarlılığı veya viral enfeksiyondur. Aynı zamanda genetik (doğumdan itibaren mevcut) veya idiyopatik (bilinen bir nedeni yok) da olabilir.^[5][6][7][8] Geleneksel tıbbi kullanımda, nöropati kelimesi (nöro-, "sinir sistemi" ve -pati, "hastalığı")^[9] genellikle periferik nöropati anlamına gelir.

Sadece bir siniri etkileyen nöropatiye "mononöropati", vücudun her iki yanında yaklaşık olarak aynı bölgelerdeki sinirleri tutan nöropatiye ise "simetrik polinöropati" veya kısaca "polinöropati" adı verilir. Vücudun farklı bölgelerindeki iki veya daha fazla (tipik olarak sadece birkaç, ancak bazen çok sayıda) ayrı sinir etkilendiğinde buna "mononevrit multipleks", "multifokal mononöropati" veya "multipl mononöropati" adı verilir.^[5][6][7]