Muhammed Bakır Vahid Behbehani
Muhammed Bakır Vahid Behbehani, (d. 1706, İsfahan - ö. 1791, Kerbela), müslüman fakih, şii müctehid, büyük alim.[1]
| Muhammed Bakır Vahid Behbehani | |
|---|---|
| Kişisel bilgiler | |
| Doğum | 1706 İsfahan, İran |
| Ölüm | 1791 Kerbela, Irak |
| Milliyeti |  İran |
| Dini | İslam- Şiî |
Hayatı
Muhammed Bakır Vahid Behbehani 1117 hicri yılında İran’ın İsfahan kentinde, ilim ehli bir hanedanda dünyaya geldi. Babası dönemin müçtehitlerinden ve Şeyh Tusi'nin torunlarındandı. Annesi ise Allame Muhammed Bâkır el-Meclisî’nın damadı Molla Salih Mazenderani'nin torunlarındandı. Muhammed Bagır Vahid Behbehani İsfahan’da büyük hocalardan ders alıp kendisi de birçok öğrenci yetiştirdi. İlk hocası ise babasıydı.[2] O küçük yaşta babasını kaybetti. O babasının ölümünden sonra hicri 1135 tarihinde o dönemin İslamî ilimler merkezi olan Necef’e giderek, Seyyid Muhammed Tabatabai Burucerdi ve Seyyid Sadruddin Kummi yanında yüksek usul ve fıkıh derslerini tamamladı. Sonra Necef’i terk edip yine Behbehan’a geri döndü.[3]
Eserleri
1. Misabih-l Zalam Fi Şerh-i Mefatihuş-Şeraye
2. Haşiyetü-l Vafi
3. Elfevaidü-l Hariye[4]
Öğrencileri
1- Allame Behru’l Ulum
2- Mirza Muhammed Mehdi Şehristani
3- Seyyid Akil Tabatabai
4- Şeyh Cafer Kaşifu’l Gita
5- Mirzai Kummi
6- Seyyid Muhsin Arabî
7- Molla Mehdi Neragi
8- Hacı Muhammed İbrahim Kelbasi
9- Seyyid Muhammed Bakır Şifti[5]
Ölüm
Hicri 1205 yılının Şevval ayında 88 yaşında, Kerbela'da dünyayı terk edip Hüseyin’in türbesi yanına defnedildi.[6][7]