ISO 216

A serisindeki kâğıtlar ${\displaystyle 1:{\sqrt {2}}}$ oranına sahiptir, ancak bu en yakın milimetreye doğru yuvarlatılır. A0 kağıdın kapladığı alan, yuvarlama öncesinde, tam olarak bir metrekare (m²)'ye eşittir. A1 kağıdının uzun tarafı A0'ın kısa tarafına eşit, kısa tarafı ise A0'ın uzun tarafının yarısına eşittir (yine, en yakın milimetreye yuvarlama yapılır). Bu şekilde, bu seride her kâğıt bir öncekinin yarı alanına eşit bir alana sahiptir. ${\displaystyle 1:{\sqrt {2}}}$ 'nin avantajları ilk kez 1786’de Alman bilim insanı Georg Christoph Lichtenberg'ın Johann Beckmann'a yazdığı mektupta açıklanmıştır.^[1] En sık kullanılan kâğıt boyu A4'tür (210 × 297mm).

B serisindeki her kâğıdın eni ve boyu (dolayısıyla da alanı), A serisindeki aynı numaralı kâğıt ile ondan bir sonraki büyük kağıdın eni ve boyunun geometrik ortalaması şeklinde tasarlanmıştır. Örneğin: B1 kağıdının eni ve boyu (dolayısıyla da alanı); A1 ve A0 kâğıtlarının en ve boylarının (dolasısıyla da alanlarının) geometrik ortalamasıdır.^[2] B1 kağıdının eni: W_B1 = ${\displaystyle {\sqrt {W}}}$ _A1*${\displaystyle {\sqrt {W}}}$ _A0 mm; B1 kağıdının boyu: L_B1 = ${\displaystyle {\sqrt {L}}}$ _A1*${\displaystyle {\sqrt {L}}}$ _A0 mm'dir. B1 kağıdının alanı: A_B1 = ${\displaystyle {\sqrt {2}}/2}$ m²'dir.

C serisindeki biçimler, B ve A serisindeki aynı numaralı kâğıtların geometrik ortalamasıdır (örneğin, C2, B2 ve A2'nin geometrik ortalamasıdır). C serisi biçimleri genelde zarflar için kullanılır. Örneğin, bir A4 sayfası bir C4 zarfına konabilir. Veya bir A4 sayfası ortasından ikiye katlandığında, yani A5 boyutuna getirildiğinde, bir C5 zarfına sığar.

Standartta belirlenen tolerans değerleri şöyledir:

• 150mm'ye kadar olan boyutlarda ±1.5mm,
• 150 ile 600mm arasındaki uzunluklarda ±2mm ve
• 600mm üzerindeki uzunluklarda ±3 mm.

• Standart uluslararası kâğıt boyları15 Ocak 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.: ISO 216 ayrıntıları ve mantığı.
• A4 ve A5 Boyut Kağıt Arasındaki Fark.