Daniel Fonseca

El castor ("kunduz") lakaplı Fonseca, futbol kariyerine 1988'de Uruguay'daki yerel takımı Nacional'de başladı. İki yılda 14 maça çıktı ve 3 gol attı.^[3]

1990'da Cagliari'ye transfer oldu,^[4] 50 maçta 17 gol atarak alışılagelmiş merkezi pozisyonundan ziyade çoğunlukla solda oynadı.^[3]

1992'de Napoli'yle sözleşme imzaladı ve Fonseca daha etkileyici bir vuruş oranı elde etti; Napoli'de iki sezonda 31 gol attı; bunların 5'i, 16 Eylül 1992'de UEFA Kupası'nın ilk eleme turundaki 5-1'lik Valencia'ya galibiyetinde attığı 5 goldü.^[5][6][7] Formu ve performansları, Roma'nın dikkatini çekti ve hemen onunla sözleşme imzaladılar.^[3]

Napoli'de oynadığı dönemde ara sıra Napoli'nin çoraplarından bir ton daha açık renkte olan Uruguay millî takımı çoraplarını giyip, bunun kendisine şans getireceğini söylüyordu.^[3]

Ancak üç sezonu (1994-1997) başarılı değildi. Fonseca genellikle Arjantinli merkez forvet Abel Balbo'yu destekleyen ikinci forvet olarak oynadı, ancak yaşadığı birçok sakatlık nedeniyle aralıklı olarak oynadı.^[3]

Juventus, 1997'de Fonseca'yla sözleşme imzaladı ancak Cagliari ve Roma'da olduğu gibi bir kez daha sol kanatta oynamadı. Serie A'daki gol rekoru, Roma ve Juventus'ta her zaman ilk tercih edilen oyuncu olmadığı göz önüne alındığında çok iyiydi. Fonseca her zaman "süper yedek" olarak görüldü ve yedek kulübesinden gelerek birçok önemli gol attı. Torino kulübünde geçirdiği süre boyunca bir Serie A şampiyonluğu, bir Şampiyonlar Ligi ikinciliği ve Supercoppa Italiana kazandı.^[3]

Sakatlıklar onu 1999-2000 sezonunun tamamen dışında bıraktı,^[8] (4 Kasım 1999'da Levski Sofia'ya karşı evinde 1-1 beraberlikle sonuçlanan UEFA Kupası maçı^[9][10] ve 16 Aralık 1999'da Napoli'ye karşı oynanan ve evinde 1-0 galibiyetle sonuçlanan Coppa Italia maçı hariç ^[11][12]), böylece Arjantin ekibi River Plate'e transfer oldu.^[3] Orada, kötü şöhrete sahip olarak yalnızca kulübün 2000 sezon öncesi döneminde oynadı. Tek maçı, ezeli rakipleri Boca Juniors'la sezon öncesi karşılaşmasıydı ve Fonseca, penaltı atışlarında son penaltıyı atarak kulübünün galip gelmesine yardımcı oldu. Birkaç gün sonra Fonseca sözleşmesinden istifa edecek ve 2001'de Como'ya katılacaktı.^[3] Koçunun kendisine artık A takım planlarının bir parçası olmadığını söylemesinin ardından 2003'te emekli oldu.^[1]

Fonseca, 1990-1997 yılları arasında Uruguay millî futbol takımını 30 maçta temsil etti ve 11 gol attı.^[13] 1990 FIFA Dünya Kupası'na katılan takımın kadrosundaydı, Güney Kore'ye karşı son grup maçında uzatma dakikalarında gol attı ve aynı zamanda 1995 Copa América'yı kazanan kadroda yer aldı.^[14]

Fonseca hızlı, fırsatçı ve çalışkan bir forvetti; top sürme becerisi, oyun görüşü ve uzaktan güçlü şutları vardı. Bu onun hem gol atabilmesini hem de takım arkadaşlarına fırsatlar yaratabilmesini sağladı.^[3] Çok yönlü ve kapsamlı bir hücum oyuncusu olan Fonseca, hava toplarında da etkiliydi ve birçok hücum pozisyonunda oynayabiliyordu. Hızı, tekniği, defansif çalışma hızı ve pas yeteneği, sol kanatta oynayabildiği gibi, merkezi bir rolde oynayabileceği ve hatta başka bir forvetin yanında veya arkasında ikinci santrfor pozisyonunda bir forvet olarak daha yaratıcı bir rol oynayabileceği anlamına geliyordu. Aynı zamanda isabetli bir penaltı ve duran top atıcısıydı. Ancak yeteneğine rağmen sakatlanmaya da yatkındı.^{[3][4][7][15][16][17]}

Fonseca şu anda futbolcu temsilcisi olarak çalışıyor ve aralarında Martín Cáceres,^[18] Fernando Muslera,^[19] ve Luis Suárez'in^[20] de bulunduğu birçok yurttaşını temsil etti.

Oğlu Matias da futbolcudur.^[16]

Nisan 2016'da Panama Belgeleri'nde adı geçti.^[6][21]

Nacional^[22]

• Recopa Sudamericana: 1989
• Copa Interamericana: 1989
• Uruguay Primera División: 2002

Juventus^[3]

• Serie A: 1997-98
• Supercoppa Italiana: 1997, İkinci: 1998
• UEFA Şampiyonlar Ligi İkinci: 1997-98
• UEFA Intertoto Kupası: 1999

 Uruguay^[14]

• Copa América: 1995

• National-Football-Teams.com'da Daniel Fonseca