20 Temmuz Komplosu'nda Ölen veya Yaralananların Listesi

22 Haziran 1944'te Kızıl Ordu, iki stratejik Alman ordu grubundan oluşan Ordu Grubu Merkez'in oluşturduğu Alman kuvvetler üzerine Belarus merkezli büyük bir taarruz başlattı.^[2] Temmuz'un ortalarına kadar Ordu Grubu Merkez bir aydan daha az bir çarpışma neticesinde en az 250.000 askerini kaybederek Alman tarafı için durumu ümitsize yakın bir hale getirmişti. ^[3][4] Ne yapılacağına dair karar verme aşamasında Doğu Prusya'daki Kurt'un İni karargâhında bir dizi askeri toplantılar planlandı. ^[5] 20 Temmuz'da Adolf Hitler ve yüksek rütbeli komutanları karargâhın alışılageldiği gibi bombaya dayanaklı, penceresiz ve sert betondan inşa edilmiş kalın duvarlardan oluşan ve "dayanılmaz derecede sıcak" olduğu düşünülen toplantı kulübesine girdi.^[5] Toplantıya katılım gösterenler arasında 1943'te Tunus Cephesi'nde ağır biçimde yaralanması sonucu sol gözünü, sağ elini ve sol elinin yarısını kaybetmiş olan Oberst (Albay) Claus von Stauffenberg de bulunuyordu. ^[6] Adolf Hitler'in korumaları tarafından üstü aranmamış Stauffenberg, toplantı çantasının içinde İngiliz yapımı bir bomba taşıyordu. ^[7] Planı Hitler'e mümkün olduğunca yaklaşmak, toplantı çantasını yakınına bırakmak ve toplantıyı emir subayı ve aynı zamanda komploculardan biri olan Werner von Haeften'la birlikte araba vasıtasıyla derhal terk etmesini sağlayacak bir bahane bulup toplantıdan ayrılmaktı.^[5] Bu, daha geniş planlanmış olan ve Hitler'in Nazi Almanyası'nı II. Dünya Savaşı'nda yönetim biçiminden dehşete düşmüş bir grup subay tarafından yönetilen askeri darbenin bir parçasıydı. ^[8] Her şey Stauffenberg arabasına doğru yürürken beklenenden önce patlayan bombanın patlayışına kadar plana göre işledi. ^[5] Patlama kulübeyi yıktığında Stauffenberg, odadaki kimsenin hayatta kalamayacağına iyice ikna olmuştu.^[5] Oberst Heinz Brandt, Stauffenberg'e fark ettirmeden bombanın içinde olduğu toplantı çantasını yoluna çıktığı için sağlam ahşap bir masa bacağının arkasına yerleştirerek Hitler'den uzaklaştırmıştı. Hitler, toplantıya katılan çoğu insan kalıcı hasar alırken yalnızca hafif yaralarla kurtuldu.^[9] Bir stenograf patlama anında hayatını kaybederken Brandt dahil 3 subay yaralarından dolayı hayatını kaybetti. ^[5] Kurt'un İni'ndeki zorunlu güvenlik doktrinlerine kesinlikle karşı olmasına rağmen Stauffenberg ve Haeften 3 kontrol noktasını da geçip artık tamamen yıkılmış olan toplantı kulübesinde netlik sağlanmadan kaçmayı başararak havalimanına ilerledi. ^[5] 20 Temmuz'un son saatlerinde Stauffenberg, Haeften ve diğer birçok komplocu tutuklandı ve nihayetinde ölüme mahkûm edildi. ^[1] İnfazlar Binbaşı Otto Ernst Remer komutasındaki askerler tarafından 21 Temmuz'da sabahın erken saatlerinde icra edildi. ^[1] Suikast girişimini takiben Hitler, Wehrmacht liderliğine güvenilemeyeceğine kanaat getirdi; subaylar arasında bir tasfiye başlattı ve ayrıca saldırının şokunu Reichstag'daki eski muhalefetten hayatta kalanları toplamak için kullandı. ^[1] Aynı zamanda bombanın infilakı sonucu yaralanan veya ölen subaylar 20 Temmuz Yara Rozetiyle taltif edildi ve kahramanlar olarak selamlandılar. ^[10] General Günther Korten, General Rudolf Schmundt, Oberst Heinz Brandt ve stenograf Heinrich Berger'in cenazeleri için Hermann Göring tarafından düzülen methiyeler eşliğinde bir devlet töreni düzenlendi. ^[1]