Örgütsel sinizm

Sinizm, çeşitli disiplinler açısından tanımı yapılmakla birlikte; başkalarına güvenmeme ve iletişimde bulunulan kişilerin gerçek karakterlerini yansıtmamaları inancıdır.[1] Sinizm kelimesi köken itibarıyla MÖ 500 yıllarında Antik Yunan'da ortaya çıkan ve Antik Yunan felsefe düşüncesi olan "sinik" kelimesine dayanmaktadır.[2]

Roma'daki Capitoline Müzesi'nde yer alan bilinmeyen bir sinik filozofunun heykeli

Örgütsel sinizm ise örgütün bütünlükten mahrum olması ve örgüte ilişkin olumsuz tutum olarak ifade edilebilir. Başka bir ifade ile örgütsel sinizm, örgüt içerisindeki küçük sorunların bile çözülmesinin ve iyileştirmenin mümkün olmadığını bu yüzden sorunların çözülmesi için emek sarf etmenin gereksiz olduğu düşüncesidir.[3] Bu düşünce, bireylerin duygu durumları üzerinde olumsuz etki bırakmakta, güvensizlik, şüphe, şikâyet, eleştiri, alay gibi tutumların sergilenmesine yol açmaktadır.[4] Örgütsel sinizmi etkileyen faktörler; aşırı iş yükü, örgüt içi zayıf iletişim, yönetsel becerisizlikler, yönetim tekniklerinin kullanım biçimi, rol belirsizliği ve rol çatışması olarak ifade edilebilir.[5]

Kaynakça