Çin Halk Cumhuriyeti'nin Tibet'i ilhakı

Çin Halk Cumhuriyeti'nin Tibet'i ilhakı, Çin Halk Cumhuriyeti (ÇHC) devletinin Tibet bölgesi üzerindeki kontrolü kazandığı süreçtir. Bu süreç, Çin Hükûmeti tarafından "Tibet'in barışçıl kurtuluşu"[dipnot 1][6][7][8], Sürgündeki Tibet Hükümeti tarafından ise "Tibet'in Çin tarafından istilası"[9][10] olarak anılır. Tibet Hükûmeti'nin uluslararası tanınma kazanma girişimleri, kendi ordusunu modernleştirme çabaları, ÇHC Hükûmeti ile müzakerelerde bulunması ve Ekim 1950'de Batı Kham'a bağlı Qamdo bölgesinde bir askeri çatışmaya katılmasından sonra Tibet Hükûmeti, Ekim 1951'de Çin baskısı altında On Yedi Noktalı Anlaşma'yı en sonunda kabul etti.[11][12] Tibet'in Çin'e dahil edilme süreci, bazı Batılı gözlemciler tarafından bir ilhak olarak görülür.[13][14] Çin otoritesine yeni girmiş Tibet'te Tibet Hükûmeti ve Tibet'in toplumsal yapıları başlangıçta muhafaza edildi, ancak 1959 Tibet isyanının sonucu olarak 14. Dalay Lama Tenzin Gyatso sürgüne kaçtı ve Tibet'in hükûmeti ve toplumsal yapıları çözüldü.[15]

Tibet'in Çin Halk Cumhuriyeti tarafından ilhakı
Soğuk Savaş

Lhasa'nın içine yürüyen Çin Halk Kurtuluş Ordusu
Tarih6 Ekim 1950 – 23 Mayıs 1951
Bölge
Sonuç1951'de imzalanan On Yedi Noktalı Anlaşma
Taraflar
 Tibet Çin
Komutanlar ve liderler
Ngawang Sungrab Thutob
Ngapoi Ngawang Jigme (esir)[1]
Lhalu Tsewang Dorje[2]
Mao Zedong
Liu Bocheng
Zhang Guohua
Fan Ming
Çatışan birlikler
Tibet Ordusu[3]Çin Halk Kurtuluş Ordusu[4][5]

Dipnot

Kaynakça

Literatür

Kaynakça