Sakunang nukleyar sa Fukushima Daiichi
Ang Sakuna sa plantang nukleyar na Fukushima Daiichi (福島第一原子力発電所事故 Fukushima Dai-ichi (
pronunciation) genshiryoku hatsudensho jiko) ay isang sakuna sa Plantang elektrisidad na nukleyar na Fukushima I na nagsimula noong tsunami sa Tōhoku noong 11 Marso 2011.[1] Ang pinsalang sinanhi ng tsunami ay lumikha ng mga pagkabigo sa kasangkapan at sa kawalan ng kasangakapang ito, ang isang aksidenteng pagkawala ng coolant ay sumunod kasama ng mga meltdown na nukleyar at paglabas ng mga radyasyon simula Marso 12,2011. [2] Ito ang pinakamalaking sakunang nukleyar simula sakunang Chernobyl noong 1986 at ikalawa na sumukat ng lebel 7 sa International Nuclear Event Scale,[3] na naglabas ng tinatayang 10 hanggang 30% radyasyon ng sakunang Chernobyl.
 | |
| Image on 16 March 2011 of the four damaged reactor buildings. From right to left: Unit 1,2,3,4. Hydrogen-air explosions occurred in Unit 4,3 and 1 causing the building damage, while a vent in Unit 2's wall, with water vapor/"steam" clearly visible, preventing a similar explosion. | |
| Petsa | 11 Marso 2011 |
|---|---|
| Lokasyon | Ōkuma, Fukushima, Japan |
  Location in Japan | |
Ang planta ay binubuo ng anim na magkakahiwalay na mga reaktor ng kumukulong tubig na orihinal na dinesenyo ng General Electric (GE) at minamantine ng Tokyo Electric Power Company (TEPCO). Sa panahon ng lindol, reactor 4 ay inalisan ng fuel at mga reactor 5 at 6 ay nasa malamig na pagsara para sa pagmamantine nito. [4] Sa sandaling pagkatapos ng lindol, ang mga natitirang reaktor 1-3 ay nagsara ng kanilang mga natutustusang mga reaksiyong fission nang automatiko na nagpapasok ng mga control rod sa tinaguriang pangyayaring SCRAM. Kasunod nito ang mga emerhensiyang generator ay nag-online upang bigyan ng elektrisidad ang mga elektronika at mga sistemang nagpapalamig na gumagana hanggang sa pagdating ng tsunami.