Miss World 1976

Animnapung kandidata mula sa limampu't-siyam na bansa at teritoryo ay napili upang lumahok sa kompetisyon. Siyam na kandidata ang nailuklok upang kumatawan sa kanilang mga bansa/teritoryo matapos maging runner-up sa kanilang pambansang kompetisyon, o napili sa isang casting process, at tatlong kandidata ang nailuklok matapos bumitiw ang orihinal na kalahok.

Isang bagong patakaran ang inimplementa ng Miss World sa edisyong ito. Simula sa edisyong ito, tatanggapin lamang ang isang kandidata kung ang kompetisyong pambansa kung saan nagwagi ang nasabing kandidata ay naganap sa bansang kanyang kinakatawan. Inimplimenta ang patakarang ito upang hindi na mangyari muli ang nangyari kay Maricela Maxie Clark na kumatawan sa Kuba bagama't siya ay ipinanganak sa Miami, Florida sa Estados Unidos.^[5]

Dapat sanang lalahok ang first runner-up ng Miss Honduras 1976 na si Carmen Leticia Figueroa sa edisyong ito, ngunit siya ay hindi pinayagan ng mga organizer ng Miss Honduras sa paglahok sa Miss World dahil siya ay kasal na.^[6] Dahil sa mga runner-up ang gustong pumalit kay Figueroa, iniluklok na lamang si Maribel Ayala, isa sa mga semi-finalist ng Miss Honduras 1976, upang kumatawan sa Honduras sa Miss World. Dapat sanang lalahok ang first runner-up ng Miss México 1976 na si Emilia Estefanía Smith, ngunit siya ay pinalitan ni Miss Mexico 1976 Carla Jean Evert dahil sa hindi isiniwalat na dahilan.^[7] Bagama't inangkin ng bagong Miss Italy na si Paola Bresciano ang kanyang karapatan na lumahok sa Miss World,^[8] siya ay hindi pinansin ng nasabing organisasyon dahil ang opisyal na kandidata ng Italya sa edisyong ito ay si Antonella Lombrosi.^[9]

Lumahok sa unang pagkakataon ang mga bansang Guwatemala at ang Kapuluang Birhen ng Estados Unidos. Bumalik sa edisyong ito ang mga bansang Tahiti na huling sumali noong 1965, Tsile na huling sumali noong 1969, Paragway na huling sumali noong 1972, Tsipre na huling sumali noong 1973, at Ekwador, Espanya, at Hamayka na huling sumali noong 1974.

Hindi sumali sa edisyong ito ang mga bansang Barbados, Bulibya, Guernsey, Hayti, Indiya, Kuba, Malaysia, Mawrisyo, Nikaragwa, Pilipinas, Santa Lucia, Seykelas, Sri Lanka, Suwasilandiya, Tunisya, at Yugoslavia sa edisyong ito. Hindi sumali si Jewell Nightingale ng Barbados dahil sa kakulangan sa pondo para ipadala sa Londres at lumahok na lamang sa Miss Universe.^[10] Hindi sumali sina Irene Matthews ng Guernsey at Ivania Navarro ng Nikaragwa dahil sa hindi isiniwalat na dahilan. Hindi rin sumali si Cynthia Elibox ng Santa Lucia dahil sa kakulangan sa badyet. Hindi sumali ang mga bansang Bulibya, Hayti, at Kuba sa edisyong ito matapos na mabigo ang kanilang organisasyong pambansa na magdaos ng kompetisyong pambansa o magtalaga ng kalahok. Bumitiw naman sa kompetisyon sina Naina Balsavar ng Indiya,^[11] Lorraine Wede Johnson ng Liberya, Che Puteh Che Naziauddin ng Malaysia, Anne-Lise Lesur ng Mawrisyo,^[12] Josephine Conde ng Pilipinas,^[13] Lynn Gobine ng Seykelas, Tamara Ingrid Subramanian ng Sri Lanka, Zanella Tutu Tshabalala ng Suwasilandiya, at Slavica Stefanović ng Yugoslavia bilang protesta laban sa paglahok ng dalawang kandidata mula sa Timog Aprika na siyang pinangunahan ng South African Non-Racial Olympic Committee o SANROC.^[14][15] Bagama't inanunsyong lalahok sa Miss World, hindi lumahok si Yuliarti Rahayuningsih ng Indonesya dahil sa hindi isiniwalat na dahilan.^[16]

Dalawang kandidata ang hindi pinayagang lumahok sa edisyong ito. Una ay si Mandi Anathi Gulwa ng Transkei, na diniskwalipika ni Julia Morley dahil hindi kinikilala ng Reyno Unido ang kalayaan ng Transkei bagama't idineklara na ang kalayaan nito noong 26 Oktubre 1976.^[17] Ang pangalawa ay si Jane Bird ng Rhodesia, na hindi pinayagan ni Morley na makasali dahil sa mga politikal na rason, at dahil hindi rin kinikilala ng Reyno Unido ang Rhodesia. Bukod pa rito, huli na nang makapunta si Bird sa Londres para makasali pa sa Miss World.^[18]

Noong 10 Nobyembre 1976, pinakiusapan ng SANROC ang mga organizer ng Miss World upang pagbawalan ang paglahok ng dalawang kandidata mula sa Timog Aprika, isang itim at isang puti, dahil ito ay rasista at dapat ay isang kandidata lamang ang ipinapadala ng bawat bansang lumalahok sa Miss World.^[19] Tinanggihan ni Julia Morley ang pakiusap at sinabing sa susunod na edisyon, isang kandidata na lang mula sa Timog Aprika ang lalahok at ang kompetisyon kung saan pipiliin ang kandidata ay multiracial.^[20] Gayunpaman, nagdududa pa rin si Chris de Broglio, kalihim ng SANROC, na papayagan ng pamahalaan ng Timog Aprika na magkaroon ng isang kompetisyong multiracial ang Miss South Africa.^[21] Ang pagtanggi sa pakiusap ng SANROC ang siyang nag-udyok sa SANROC na magpadala ng sulat sa apatnapung-limang embahada ng mga bansa sa Londres na nag-uudyok sa kanila na i-boykot ang Miss World,^[19] tulad ng nangyari sa 1976 Olympics sa Montréal.^[22]

Noong 14 Nobyembre, nakatanggap ng sulat mula sa kanilang mga pamahalaan sina Anne-Lise Lesur ng Mawrisyo at Zanella Tutu Tshabalala ng Suwasilandiya na bumitiw na sa kompetisyon bunsod ng delegasyon ng Timog Aprika sa edisyong ito.^[23][24] Ang sulat ay nanggaling sa embahada ng Suwasilandiya at Mawrisyo sa Londres na kinailangan nilang sundin.^[25] Noong 15 Nobyembre, inatasan ng Foreign Minister ng Liberya si Lorraine Wede Johnson na bumitiw na rin sa kompetisyon, at noong 16 Nobyembre ay bumitiw si Naina Balsavar ng Indiya sa utos ng kanyang pamahalaan.^[26][27] Noong 17 Nobyembre ay bumitiw na rin sina Lynn Gobine ng Seykelas, Che Puteh Che Naziauddin ng Malaysia,^[28] at Tamara Ingrid Subramanian ng Sri Lanka.^[29][30]

Bagama't pitong kandidata na ang bumitiw sa kompetisyon dulot ng pag-boykot ng kanilang mga pamahalaan sa Miss World, napagdesisyunan pa rin ni Morley na ipagpatuloy ang kompetisyon. Nagpatuloy pa rin ang nalalabing animnapu't-dalawang kandidata sa kanilang dress rehearsal at ang pag-record ng parade of nations nang makatanggap ng dalawang sulat sina Morley tungkol sa pagbitiw ng mga kandidata mula sa Pilipinas at Yugoslavia na sina Josephine Conde at Slavica Stefanović.^[31][32] Natanggap ni Morley ang sulat mula sa Pamahalaan ng Pilipinas ilang minuto bago magsimula ang pag-record ang parade of nations. Nang ipaalam kay Conde na inuutos ng pamahalaan ng Pilipinas na siya ay bumitiw, tumangis ang kandidata at tinangka nitong umapela sa Unang Ginang ng Pilipinas na si Imelda Marcos na siya ring sa Londres noong mga panahong iyon, ngunit nabigo ito.^[33][34] Bagama't hindi na kabilang sa listahan ng kandidata, napagdesisyunan pa rin ni Conde na lumahok pa rin sa parade of nations. Bumitiw naman sa kompetisyon si Stefanović pagkatapos ma-record ang parade of nations. Ayon sa isang tagapagsalita mula sa BBC, dahil may background music ang ni-record na parade of nations sa Royal Albert Hall, hindi maaaring tanggalin sa video sina Conde at Stefanović, at sasabihin na lamang sa mga manonood ang nangyari sa final telecast.

Noong 18 Nobyembre, sa araw ng final telecast, isang kandidata pa ang inatasan ng kanilang pamahalaan na bumitiw, at ito ay si Patricia Anderson Leon ng Trinidad at Tobago. Bagama't natanggap ang sulat mula sa kanilang pamahalaan, hindi ito pinansin ni Anderson Leon at nagpatuloy pa rin ito sa paglahok. Kalaunan ay itinanghal si Anderson Leon bilang isa sa labinlimang mga semi-finalist. Bagama't may pangamba pa rin si Morley na may posibilidad na higit-kumulang dalawampu't-limang kandidata ang maaari pang bumitiw sa huling minuto, nagpatuloy ang kompetisyon at ang final telecast ayon sa plano.^[35]

Tulad noong 1961, labinlimang semi-finalist ang napili sa pamamagitan ng paunang kompetisyon na ginanap sa araw ng pinal na kompetisyon na binubuo ng swimsuit at evening gown competition. Lumahok sa swimsuit competition at evening gown competition ang labinlimang mga semi-finalist, at kalaunan ay napili ang pitong pinalista na sumabak sa final interview.

• Barbara Bain – Amerikanang aktres
• Wentworth Christopher – National Director ng Bermuda
• Fred Demmond
• James Hunt – Ingles na racecar driver
• Curd Jürgens – Austriano-Aleman na aktor
• Michael Knotts – Ingles na pintor
• Wilnelia Merced – Miss World 1975 mula sa Porto Riko
• Doreen Miller
• Eric Morley – Pangulo ng Mecca at tagapagtatag ng Miss World
• Mary Peters – Ingles na atleta sa pentathlon
• Demis Roussos – Griyegong mang-aawit
• Yuki Torimaru – Hapones na fashion designer

Animnapung kandidata ang lumahok para sa titulo.

Bansa/Teritoryo	Kandidata	Edad[a]	Bayan
Alemanya	Monika Schneeweiss[38]	21	Francfort del Meno
Arhentina	Adriana Salguiero[39]	19	Tres Arroyos
Aruba	Maureen Wever[40]	20	Oranjestad
Australya	Karen Jo Pini[41]	19	Perth
Austrya	Monika Mühlbauer[42]	17	Karlstetten
Bagong Silandiya	Anne Clifford	22	Christchurch
Bahamas	Mazorian Larona Miller[43]	19	Nassau
Belhika	Yvette Aelbrecht[44]	18	Bruselas
Beneswela	María Genoveva Rivero[45]	19	Caracas
Bermuda	Vivienne Anne Hollis[46]	19	Smith's Parish
Brasil	Adelaida Fraga de Oliveira Filha[47]	18	Brasília
Curaçao	Viveca Marchena[48]	18	Willemstad
Dinamarka	Susanne Juul Hansen	18	–
Ekwador	Marie Clare Fontaine	20	Guayaquil
El Salvador	Soraya Camondari	17	San Salvador
Espanya	Luz María Polegre[49]	18	Tenerife
Estados Unidos	Kimberly Foley[50]	21	Southfield
Gresya	Rania Theofilou	20	Atenas
Guam	Diana Marie Duenas[51]	17	Agana
Guwatemala	Marta Elisa Tirado	21	Lungsod ng Guatemala
Hamayka	Cindy Breakspeare[52]	21	Kingston
Hapon	Noriko Asakuno	19	Tokyo
Hibraltar	Rosemarie Parody	19	Hibraltar
Honduras	Maribel Ayala	18	San Pedro Sula
Hong Kong	Christine Leung	22	Hong Kong
Irlanda	Jakki Moore[53]	17	Dublin
Israel	Levana Abarbanel[54]	17	Tel-Abib
Italya	Antonella Lombrosi[55]	17	Milan
Jersey	Susan Hughes	21	St. Helier
Kanada	Pamela Mercer[56]	20	Ancaster
Kapuluang Birhen ng Estados Unidos	Denise La Franque[57]	19	Saint Croix
Kolombya	María Loretta Celedón[58]	19	Valledupar
Kosta Rika	Ligia María Ramos[59]	23	San Jose
Libano	Suad Nachoul[60]	21	Beirut
Luksemburgo	Monique Wilmes	19	Echternach
Lupangyelo	Sigríður Olgeirsdóttir[61]	19	Reikiavik
Malta	Jane Saliba	18	Żurrieq
Mehiko	Carla Jean Evert[62]	19	Acapulco
Noruwega	Nina Rønneberg	21	Oslo
Olanda	Stephanie Flatow[63]	23	Rotterdam
Paragway	María Cristina Fernández Samaniego	21	Asuncion
Peru	Rocío Lazcano[64]	21	Lima
Pinlandiya	Merja Tammi[65]	21	Helsinki
Porto Riko	Ivette Rosado	19	Bayamón
Pransiya	Monique Uldaric[66]	22	Paris
Republikang Dominikano	Jennyfer del Carmen Corporán	17	Santo Domingo
Reyno Unido	Carol Jean Grant[67]	19	Glasgow
Singapura	Pauline Poh Neo Cheong[68]	18	Singapura
Suwesya	Ann-Christine Gernandt	19	Estokolmo
Suwisa	Ruth Crottet	21	Lugano
Tahiti	Patricia Servonnat[69]	18	Papeete
Taylandiya	Duangcheewan Komolsen	20	Bangkok
Timog Aprika	Veronica Motsepe[b][70]	21	Pretoria
	Lynn Massyn[71]	18	Durban
Timog Korea	Shin Byoung-sook	19	Seoul
Trinidad at Tobago	Patricia Anderson Leon[35]	21	San Fernando
Tsile	María Cristina Granzow	18	Santiago
Tsipre	Andri Tsangaridou	20	Famagusta
Turkiya	Jale Bayhan[72]	20	Ankara
Urugway	Sara Alaga[73]	19	Salto

• Opisyal na website