Lalawigan ng Surin

Ang Surin (Thai: สุรินทร์,binibigkas [sù.rīn]; Hilagang Khmer: ซเร็น,IPA: [sren]; Kuy: เหมองสุลิน) ay isa sa pitumpu't pitong lalawigan ng Taylandiya (changwat). Ito ay nasa ibabang hilagang-silangan ng Thailand, na tinatawag ding Isan . Ang mga karatig na lalawigan ay (mula sa kanluran paikot pakanan) Buriram, Maha Sarakham, Roi Et, at Sisaket. Sa timog ito ay hangganan ng Oddar Meancheay ng Camboya. Sakop ng Surin ang kabuuang lawak na 8,124 square kilometre (3,137 mi kuw) mula sa Ilog Mun sa hilaga hanggang sa Kabundukang Dangrek sa timog. Ang kabesera, Lungsod ng Surin, sa kanlurang gitnang rehiyong lalawigan ay 434 km mula sa Bangkok.^[5]

Surin สุรินทร์ ซเร็น
Lalawigan
Mula sa itaas, kaliwa pakanan: Prasat Ta Muen Thom, Ang Monumento ng Phaya Surin Phakdi Si Narong Changwang, Wat Burapharam, Dambana ng Haligi ng Lungsod ng Surin, Surin Elephant Round-up.
Watawat Sagisag
Palayaw:  Mueang Chang (lit. na 'City Of Elephants')
Map of Thailand highlighting Surin province
Bansa	Thailand
Kabesera	Surin
Pamahalaan
• Gobernador	Suvapong Kitiphatpiboon (since October 2020)[1]
Lawak [2]
• Kabuuan	8,854 km2 (3,419 milya kuwadrado)
Ranggo sa lawak	Ika-22
Populasyon  (2019)[3]
• Kabuuan	1,396,831
• Ranggo	Ika-12
• Kapal	157/km2 (410/milya kuwadrado)
• Ranggo sa densidad	Ika-26
Human Achievement Index [4]
• HAI (2017)	0.5203 "low" Ika-71
Sona ng oras	UTC+7 (ICT)
Postal code	32xxx
Calling code	044
Kodigo ng ISO 3166	TH-32
Websayt	surin.go.th

Ang lugar ng kasalukuyang Surin ay may mahabang kasaysayan ng paninirahan ng tao na itinayo noong sinaunang panahon. Sa kasaysayan ang rehiyon ay pinamumunuan ng iba't ibang makapangyarihang kaharian kabilang ang Angkorianong Imperyong Khmer, ang Lao na kaharian na Lan Xang, at ang Taylandes na kaharian ng Ayutthaya. Sinasalamin ang kasaysayang ito bilang bahagi ng mas malawak na heokultural na lugar ng Taylandiya na kilala bilang Isan, ang Surin ay magkakaibang etniko. Ang pangunahing wika ay ang diyalektong Isan ng Lao. Ang mga nagsasalita ng Gitnang Thai ay tumutukoy sa isang maliit na minorya habang halos 50% ng populasyon ay etnikong Khmer. Ang natitira ay mga nagsasalita ng iba't ibang wika ng Lao at maliliit na grupo ng tribo tulad ng Kuy at Nyah Kur.

Ang hilagang-silangan na mga lalawigan ay tradisyonal na nakahiwalay, parehong pisikal at kultura, mula sa natitirang bahagi ng Taylandiya at Surin ay walang pagbubukod. Ang karamihan sa lalawigan ay rural at bahagyang mahirap. Mayroong maliit na pag-unlad sa industriya kung saan ang pagsasaka ng palay ang pangunahing industriya. Ang mga magsasaka ng palay ay nakakadagdag sa kanilang kita sa pamamagitan ng pagputol ng tubo, bilang mga paggawa sa konstruksiyon, o pagtatrabaho sa lokal na kalakalan sa paghabi ng seda.^[6] Ang pagkuha at pagsasanay ng elepante ay isa ring mahalagang industriya sa Surin. Humigit-kumulang 25 porsiyento ng lahat ng mga elepante sa kaharian ay pinalaki sa Surin, pangunahin ng mga etnikong Kuy.^[7]

Mahalaga rin ang turismo sa ekonomiya ng Surin. Ang mga elepante at tanawin ay lalong nakikita bilang potensiyal na kumikita ng pamahalaang panlalawigan na nagtangkang gawing sikat na destinasyon ang Surin para sa pandaigdigang ekoturismo.^[8] Sa loob ng bansa, ang Surin ay may reputasyon para sa pinong sutla at pilak na butil na mga palamuting ginawa sa mga nayon na nakatuon sa turista tulad ng Pamayanang Yaring-kamay ng Khwao Sinaring. Ang mga lokal na mangangalakal ay nagsasagawa rin ng komersiyong tumatawid sa hangganan sa mga Camboyano sa pamamagitan ng pagtawid sa hangganan sa Chong Chom, 70 km sa timog ng lungsod ng Surin.^[9]