ซูเซิน เฮย์เวิร์ด

ซูเซิน เฮย์เวิร์ด (อังกฤษ: Susan Hayward; 30 มิถุนายน ค.ศ. 1917 – 14 มีนาคม ค.ศ. 1975) เป็นนักแสดงและนางแบบชาวอเมริกัน เธอเป็นที่รู้จักอย่างดีจากบทบาทผู้หญิงในภาพยนตร์ที่สร้างจากเรื่องจริง ตลอดอาชีพการแสดง เธอได้รับรางวัลออสการ์หนึ่งครั้ง, รางวัลลูกโลกทองคำสองครั้ง และถูกเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลแบฟตาสองครั้ง

ซูเซิน เฮย์เวิร์ด
เฮย์เวิร์ดในคริสต์ทศวรรษ 1940
เกิด	30 มิถุนายน ค.ศ. 1917(1917-06-30) บรุกลิน นครนิวยอร์ก สหรัฐ
เสียชีวิต	มีนาคม 14, 1975(1975-03-14) (57 ปี) เบเวอร์ลีฮิลส์ รัฐแคลิฟอร์เนีย สหรัฐ
สัญชาติ	อเมริกัน
อาชีพ	นักแสดง นางแบบ
ปีปฏิบัติงาน	1937–1972
คู่สมรส	เจสส์ บาร์เกอร์ (สมรส 1944; หย่า 1954) ฟลอยด์ อีตตัน แชงคลีย์ (สมรส 1957; เสียชีวิต 1966)
บุตร	2

หลังจากทำงานเป็นนางแบบแฟชัน เฮย์เวิร์ดเดินทางมาถึงฮอลลีวูดในปี ค.ศ. 1937 เพื่อออดิชันในบทสการ์เลตต์ โอฮารา แต่ประสบความล้มเหลว ต่อมาเธอเซ็นสัญญากับวอร์เนอร์บราเธอส์และรับบทสมทบเล็ก ๆ ในภาพยนตร์อีกหลายเรื่อง^[1]

ในช่วงปลายคริสต์ทศวรรษ 1940 เธอมีความก้าวหน้าในอาชีพการงานและได้รับเสียงชื่นชมในการแสดงโดยเธอถูกเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลออสการ์ สาขานักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยมถึงห้าครั้งและเข้าชิงเป็นครั้งแรกในภาพยนตร์เรื่อง Smash-Up, the Story of a Woman (1947) ความสำเร็จของเธอยังคงดำเนินต่อไปจนถึง ค.ศ. 1950 เช่นในภาพยนตร์เรื่อง My Foolish Heart (1949), With a Song in My Heart (1952), I'll Cry Tomorrow (1955) และ I Want to Live! จากบทนักโทษประหาร บาร์บารา เกรแฮม ซึ่งทำให้เธอได้รับรางวัลออสการ์^[2]

หลังจากแต่งงานเป็นครั้งที่สอง เฮย์เวิร์ดย้ายไปที่รัฐจอร์เจียในเวลาต่อมาและปรากฏอยู่ในภาพยนตร์ไม่บ่อยนัก เธอยังคงรับงานแสดงภาพยนตร์และโทรทัศน์จนถึง ค.ศ. 1972 และเสียชีวิตด้วยโรคมะเร็งสมองในปี ค.ศ. 1975