ฟัลคอน เฮฟวี
ฟัลคอน เฮฟวี (อังกฤษ: Falcon Heavy) เป็นยานปล่อยตัวขนน้ำหนักเกินปกติ (super heavy-lift launch vehicle) ซึ่งนำกลับมาใช้ใหม่ได้ ออกแบบและผลิตโดยสเปซเอ็กซ์ ฟัลคอน เฮฟวี (เดิมเรียกว่า ฟัลคอน 9 เฮฟวี) เป็นรุ่นปรับแต่งของยานฟัลคอน 9 และมีส่วนประกอบของโครงสร้างหลักจากจรวดฟัลคอน 9 ที่ถูกเพิ่มความแข็งแรง และมีจรวดส่วนแรกของฟัลคอน 9 จำนวนสองลำรัดติดเพื่อใช้เป็นบูสเตอร์ (strap-on boosters)[7] สิ่งนี้ช่วยเพิ่มน้ำหนักบรรทุกในวงโคจรต่ำของโลก (LEO) เป็น 63,800 กิโลกรัม เทียบกับจำนวน 22,800 กิโลกรัมสำหรับฟัลคอน 9 ฟูล ทรัสต์ (Falcon 9 full thrust); 27,500 กิโลกรัมสำหรับกระสวยอวกาศของนาซ่าซึ่งปัจจุบันถูกปลดระวางแล้ว และ 140,000 กก. สำหรับแซทเทิร์นไฟว์ (Saturn V)
 | |
 ฟัลคอน เฮฟวี บนแท่นปล่อยตัว LC-39A ขณะกำลังเตรียมบินครั้งแรก | |
| หน้าที่ | ยานปล่อยตัวขนน้ำหนักเกินปกติในวงโคจร |
|---|---|
| ผู้ผลิต | สเปซเอ็กซ์ |
| ประเทศ | สหรัฐอเมริกา |
| ขนาด | |
| สูง | 70 m (230 ft)[1] |
| เส้นผ่านศูนย์กลาง | 3.66 m (12.0 ft)[1] |
| กว้าง | 12.2 m (40 ft)[1] |
| มวล | 1,420,788 กิโลกรัม (3,132,301 ปอนด์)[1] |
| ท่อน | 2+ |
| ความจุ | |
| น้ำหนักบรรทุกสู่ LEO (28.5°) | |
| มวล | 63,800 กิโลกรัม (140,700 ปอนด์)[1] |
| น้ำหนักบรรทุกสู่ GTO (27°) | |
| มวล | 26,700 กิโลกรัม (58,900 ปอนด์)[1] |
| น้ำหนักบรรทุกสู่ ดาวอังคาร | |
| มวล | 16,800 กิโลกรัม (37,000 ปอนด์)[1] |
| น้ำหนักบรรทุกสู่ พลูโต | |
| มวล | 3,500 กิโลกรัม (7,700 ปอนด์)[1] |
| จรวดที่เกี่ยวข้อง | |
| ตระกูล | ฟัลคอน 9 |
| การเปรียบเทียบ |
|
| ประวัติการบิน | |
| สถานะ | ใช้งานอยู่ |
| จุดส่งตัว |
|
| จำนวนเที่ยวบิน | 3 |
| สำเร็จ | 3 |
| ล้มเหลว | 0 |
| ล้มเหลวบางส่วน | 2 |
| เที่ยวบินแรก | 6 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2561[2][3] |
| บูสเตอร์ | |
| จำนวนบูสเตอร์ | 2 |
| เครื่องยนต์ | 9 Merlin 1D |
| แรงส่ง | ระดับน้ำทะเล: 7.6 MN (1,700,000 lbf) (ต่อชิ้น) สุญญากาศ: 8.2 MN (1,800,000 lbf) (ต่อชิ้น) |
| แรงส่งรวม | ระดับน้ำทะเล: 15.2 MN (3,400,000 lbf) สุญญากาศ: 16.4 MN (3,700,000 lbf) |
| แรงดลจำเพาะ | ระดับน้ำทะเล: 282 วินาที[4] สุญญากาศ: 311 วินาที[5] |
| ระยะเวลาการเผาไหม้ | 154 วินาที |
| เชื้อเพลิง | Subcooled LOX / Chilled RP-1[6] |
| ท่อนแรก | |
| เครื่องยนต์ | 9 Merlin 1D |
| แรงส่ง | ระดับน้ำทะเล: 7.6 MN (1,700,000 lbf) สุญญากาศ: 8.2 MN (1,800,000 lbf) |
| แรงดลจำเพาะ | ระดับน้ำทะเล: 282 วินาที สุญญากาศ: 311 วินาที |
| ระยะเวลาการเผาไหม้ | 187 วินาที |
| เชื้อเพลิง | Subcooled LOX / Chilled RP-1 |
| ท่อนสอง | |
| เครื่องยนต์ | 1 Merlin 1D Vacuum |
| แรงส่ง | 934 kN (210,000 lbf)[1] |
| แรงดลจำเพาะ | 348 วินาที[1] |
| ระยะเวลาการเผาไหม้ | 397 วินาที[1] |
| เชื้อเพลิง | LOX / RP-1 |
ฟัลคอน เฮฟวีเป็นจรวดที่มีน้ำหนักบรรทุกสูงสุดอันดับที่ 4 เท่าที่เคยถูกสร้าง ต่อจาก แซทเทิร์นไฟว์, Energia และ N1 และ ณ วันที่ 6 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2561 ฟัลคอน เฮฟวี ถือเป็นจรวดที่มีน้ำหนักบรรทุกสูงสุดที่อยู่ระหว่างใช้งาน โดยบรรทุกได้มากกว่าสองเท่าของ Delta IV Heavy
ฟัลคอน เฮฟวี ได้รับการออกแบบเพื่อให้สามารถบรรทุกมนุษย์ไปยังอวกาศนอกเหนือจากวงโคจรต่ำของโลก รวมถึงดวงจันทร์และดาวอังคาร แม้ ณ วันที่ 5 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2561 สเปซเอ็กซ์ได้ยืนยันแล้วว่าจะยังไม่มีแผนการใช้ฟัลคอน เฮฟวี ในภารกิจขนส่งคน หรือดำเนินการตามกระบวนการรับรองการจัดอันดับมนุษย์เพื่อขนส่งนักบินอวกาศของนาซ่า แต่มีแผนที่จะใช้เพื่อขนส่งน้ำหนักมาก เช่น ดาวเทียมขนาดใหญ่[8] ฟัลคอน เฮฟวี และ ฟัลคอน 9 จะถูกแทนที่ด้วยระบบปล่อยยานสตาร์ชิป [9]
สเปซเอ็กซ์ประสบความสำเร็จในการปล่อยฟัลคอน เฮฟวี เมื่อวันที่ 6 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2561 ณ เวลา 15:45 (EST) หรือเวลา 03:45 น. ของวันที่ 7 กุมภาพันธ์ ในประเทศไทย[10][3][11] ในการปล่อยตัวครั้งแรกได้บรรทุกบนรถเทสลา โรดสเตอร์ (Tesla Roadster) สี midnight cherry ของอีลอน มัสก์ผู้ก่อตั้งสเปซเอ็กซ์เป็นน้ำหนักหลอก[12][13]