ไมค์ ฟีแลน

ฟีแลนเริ่มต้นเส้นทางการเป็นนักฟุตบอลด้วยการเป็นนักเตะเยาวชนของสโมสร เบิร์นลีย์ เมื่อกรกฎาคม พ.ศ. 2522 และได้ก้าวขึ้นสู่ทีมชุดใหญ่ของทีมเบิร์นลีย์เมื่อกรกฎาคม พ.ศ. 2523 และได้ลงประเดิมสนามในนามทีมชุดใหญ่ให้กับเบิร์นลีย์เมื่อมกราคม พ.ศ. 2524 ในนัดที่พบกับ เชสเตอร์ฟีลด์ ที่สนาม เทิร์ฟมัวร์ และพาทีมคว้าแชมป์ ดิวิชัน 3 (เดิม) ใน พ.ศ. 2525 แต่ใน พ.ศ. 2528 เบิร์นลีย์ต้องตกลงไปเล่นใน ดิวิชัน 4 (เดิม) และฟีแลนได้ย้ายไปร่วมทีมนกขมิ้น นอริชซิตี ด้วยค่าตัว 60,000 ปอนด์ เมื่อวันที่ 13 กรกฎาคม พ.ศ. 2528

นอริชคว้าแชมป์ ดิวิชัน 2 (เดิม) ในฤดูกาลแรกของเขากับสโมสร เขากลายเป็นกัปตันทีมคนใหม่หลังจาก สตีฟ บรูซ ไปร่วมทีม แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด ในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2530 ในฐานะกัปตันทีมเขาพาทีมจบอันดับ 4 ในศึก ดิวิชัน 1 (เดิม) และรอบรองชนะเลิศศึก เอฟเอคัพ ในฤดูกาลแรกของเขาในฐานะกัปตันทีม

เขาถูกเรียกตัวติด ทีมชาติอังกฤษ ในนัดที่พบกับ ทีมชาติชิลี และ ทีมชาติสกอตแลนด์ แต่ไม่ได้ลงเล่นเนื่องจากบาดเจ็บที่กล้ามเนื้อ แฮมสตริง เขาประสบความสำเร็จในการย้ายไปอยู่กับทีมที่มีขนาดใหญ่กว่า และเขาได้ติดตาม สตีฟ บรูซ ไปอยู่กับแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดด้วยค่าตัว 750,000 ปอนด์ เมื่อวันที่ 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2532

ที่ยูไนเต็ด เขามีโอกาสลงเล่นในนามทีมชาตินัดแรกและนัดเดียวนัดที่พบกับ ทีมชาติอิตาลี เมื่อ พ.ศ. 2532 และได้เหรียญรางวัลแชมป์ เอฟเอคัพ ในฤดูกาลแรกของเขา ตามมาด้วย แชริตีชีลด์ ใน พ.ศ. 2533 ยูโรเปียนคัพวินเนอร์สคัพ ใน พ.ศ. 2534 และ ลีกคัพ ใน พ.ศ. 2535

แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด

• พรีเมียร์ลีก: 1992–93^[2]
• เอฟเอคัพ: 1989–90
• อีเอฟแอลคัพ: 1991–92
• เอฟเอคอมมิวนิตีชีลด์: 1990 (ชนะเลิศร่วม)
• ยูฟ่าคัพวินเนอร์สคัพ: 1990–91