โบสถ์ยิวใหม่ (เบอร์ลิน)
โบสถ์ยิวใหม่ (เยอรมัน: Neue Synagoge) เป็นโบสถ์ยิวสร้างขึ้นในกลางศตวรรษที่ 19 ตั้งอยู่บนโอราไนน์บูร์แฌร์สตราส ในเบอร์ลิน สร้างขึ้นเพื่อเป็นศูนย์กลางหนึ่งสำหรับศาสนพิธีของชุมชนชาวยิว แทนที่โบสถ์ยิวเก่าซึ่งมีขนาดเล็กเกินไปสำหรับชุมชนที่ขยายใหญ่ขึ้น โบสถ์ยิวใหม่สร้างด้วยอิฐพอลีโครม และประดับประดาฟาซาดด้วยอิฐแกะสลักและงานดินเผา และแต่งสีด้วยเครื่องเคลือบดินเผา โดมของโบสถ์ยิวซึ่งโดดเด่นทำให้อาคารนี้เป็นหนึ่งในจุดหมายตาของเบอร์ลิน[1]
| โบสถ์ยิวใหม่ | |
|---|---|
 โบสถ์ยิวใหม่มองจากโอราไนน์บูร์แฌร์สตาส (Oranienburger Straße) | |
| ศาสนา | |
| ศาสนา | ยิวอนุรักษนิยม |
| จารีต | อัชเคนัซ |
| หน่วยงานกำกับดูแล | เกซา เอเดอร์แบร์ค |
| ปีที่อุทิศ | 1866 |
| สถานะ | Active |
| ที่ตั้ง | |
| ที่ตั้ง | Oranienburger Straße 29–31 เบอร์ลิน ประเทศเยอรมนี |
| พิกัดภูมิศาสตร์ | 52°31′29″N 13°23′40″E / 52.52472°N 13.39444°E |
| สถาปัตยกรรม | |
| ประเภท | โบสถ์ยิว |
| รูปแบบ | มัวร์ฟื้นฟู |
| ลงเสาเข็ม | 1859 |
| เสร็จสมบูรณ์ | 1866 |
| ลักษณะจำเพาะ | |
| ความจุ | 3200 seats |
| โดม | 3 |
| เว็บไซต์ | |
| centrumjudaicum | |
ในสมัยนาซีเยอรมนี ทั้งโบสถ์ยิวใหม่และโบสถ์ยิวถนนรีเกสถูกโจมตีแต่ก็มีการซ่อมแซมขึ้นใหม่และใช้ปฏิบัติศาสนกิจเรื่อยมาจนถึงปี 1940 นอกจากจะใช้งานทางศาสนาแล้ว โถงหลักของโลสถ์ยิวยังใช้งานเป็นที่แสดงดนตรีและคำสอนเนื่องมาจากในเวลานั้นชาวยิวไม่สามารถเช้าใช้งานสถานที่อื่นได้ กิจกรรมรวมตัวขนาดใหญ่ครั้งสุดท้ายในโถงหลักมีขึ้นเมื่อ 31 มีนาคม 1940 เพื่อจัดแสดงดนตรีในชุด Jüdisches Winterhilfswerk (สมทบทุนฤดูหนาวชาวยิว) เป็นครั้งสุดท้าย งานดังกล่าวจัดขึ้นเพื่อเรี่ยไรเงินช่วยเหลือชาวยิวยากไร้ที่ถูกกีดกันจากสวัสดิการของรัฐ[2] เมื่อวันที่ 5 เมษายน 1940 Jüdisches Nachrichtenblatt ถูกบังคับให้ประกาศว่าศาสนกิจในโบสถ์ยิวใหม่ได้ถูกยกเลิกไปโดยไม่มีกำหนด[2] วิธีการเช่นนี้เป็นวิธีที่พวกนาซีใช้เป็นปกติ และมีการประกาศให้ศาสนชนย้ายข้าวของของตนออกจากตู้และชั้นในโถงพิธีของโบสถ์ยิวภายในวันที่ 8 เมษายน[3] จากนั้น โถงหลักถูก Heeresbekleidungsamt III (หน่วยเครื่องแบบที่สาม) ของกองทัพเยอรมนี เข้ายึดเพื่อใช้เป็นที่เก็บเครื่องแบบของกองทัพ
โบสถ์ยิวใหม่ได้รับการฟื้นฟูขึ้นมาอีกครั้งหลังการทุบกำแพงเบอร์ลิน ในปัจจุบัน โบสถ์ยิวใหม่เปิดประกอบศาสนพิธี[4] และเป็นโบสถ์ยิวแห่งเดียวในเบอร์ลินของจารีตมาซอร์ตี (ยิวอนุรักษนิยม)[5]
อ้างอิง
บรรณานุกรม
- Knobloch, Heinz (1990). Der beherzte Reviervorsteher: ungewöhnliche Zivilcourage am Hackeschen Markt. Berlin: Morgenbuch-Verlag. ISBN 3-371-00314-0.
- Rebiger, Bill (2005). Jewish Berlin: Culture, Religion, Daily Life Yesterday and Today (1st ed. 2000 in German ed.). Berlin: Jaron Verlag GmbH. ISBN 978-3-89773-099-1.
- Scheer, Regina (1993). "Im Revier 16 (In precinct No. 16)". Die Hackeschen Höfe. Geschichte und Geschichten einer Lebenswelt in der Mitte Berlins (Gesellschaft Hackesche Höfe e.V. (ed.), pp. 74–79 ed.). Berlin: Argon. ISBN 3-87024-254-X.
- "Do Not Stand Silent: Remembering Kristallnacht 1938 [poster]". Center for Holocaust and Genocide Education Documents. 1 May 2008. สืบค้นเมื่อ 29 January 2023.
- Mausner, Ellen Weinberg (2020). Jacob Weinberg : musical pioneer. [United States]. ISBN 979-8-6726-7605-0. OCLC 1268472159.
แหล่งข้อมูลอื่น
