โทโยะ

อิโยะไม่ได้มีการบันทึกในบันทึกประวัติศาสตร์หลายแห่ง และไม่มีใครทราบต้นกำเนิดของเธอ บันทึกต่าง ๆ อ้างว่าอิโยะเป็นญาติใกล้ชิดของฮิมิโกะ และได้รับอำนาจทางการเมืองอย่างมากตั้งแต่อายุยังน้อยมาก^[4] แหล่งข้อมูลที่ได้มาจากข้อมูลจีนและการค้นพบทางโบราณคดีและชาติพันธุ์วิทยาทำให้นักวิชาการญี่ปุ่นสรุปว่าอิโยะเป็นหลานสาวของฮิมิโกะ ฮิมิโกะและอิโยะเป็นหมอผีหญิง และอำนาจอธิปไตยนั้นมีทั้งลักษณะทางการเมืองและศาสนา

หลังฮิมิโกะเสียชีวิต ฝ่ายบุรุษขึ้นปกครองยามาไต แต่ทว่าในไม่ช้า สงครามก็กลืนกินฝ่ายปกครอง สภาปกครองได้ประชุมกันและตัดสินใจแต่งตั้งสตรีอีกคนขึ้นครองบัลลังก์ โดยผู้ที่ได้รับเลือกคืออิโยะ เด็กหญิงที่มีอายุ 13 ปี ซึ่งประสบความสำเร็จในการคืนความสงบสุขแก่รัฐบาลของเธอ โดยปฏิบัติตามแนวทางการเมืองแบบเดียวกับที่ราชินีฮิมิโกะเคยทำไว้^[5][6]

• Aston, William G, tr. 1924. Nihongi: Chronicles of Japan from the Earliest Times to CE 697. 2 vols. Charles E Tuttle reprint 1972.
• Chamberlain, Basil Hall, tr. 1919. The Kojiki, Records of Ancient Matters. Charles E Tuttle reprint 2005.
• Edwards, Walter (1998), "Mirrors to Japanese History", Archeology, 51 (3).
• ——— (1999), "Mirrors on Ancient Yamato: The Kurozuka Kofun Discovery and the Question of Yamatai", Monumenta Nipponica, 54 (1): 75–110, doi:10.2307/2668274, JSTOR 2668274.
• Ellwood, Robert S (1990), "The Sujin Religious Revolution" (PDF), Japanese Journal of Religious Studies, Nanzan U, 17 (3): 199–217, doi:10.18874/jjrs.17.2-3.1990.199-217^{[ลิงก์เสีย]}.
• Farris, William Wayne (1998), "Sacred Texts and Buried Treasures: Issues in the Historical Archaeology of Ancient Japan", Monumenta Nipponica, vol. 54 no. 1, pp. 123–26.
• Hideyuki, Shindoa.「卑弥呼の殺人」角川春樹事務所, 2005.
• Hori, Ichiro. 1968. Folk Religion in Japan: Continuity and Change. University of Chicago Press.
• Imamura. Keiji. 1996. Prehistoric Japan: New Perspectives on Insular East Asia. University of Hawai’i Press.
• Kidder, Jonathan Edward. 2007. Himiko and Japan’s Elusive Chiefdom of Yamatai. University of Hawai’i Press.
• Matsumoto, Seichō (1983), "Japan in the Third Century", Japan Quarterly, vol. 30 no. 4, pp. 377–82.
• Mori, Kōichi (1979), "The Emperor of Japan: A Historical Study in Religious Symbolism" (PDF), Japanese Journal of Religious Studies, Nanzan U, vol. 6 no. 4, pp. 522–65.
• Saeki, Arikiyo (1988). Sangokushiki Wajinden, Chōsen Seishi Nihonden 1 (ภาษาJapanese). Tōkyō: Iwanami Shoten. ISBN 4-00-334471-5.{{cite book}}: CS1 maint: unrecognized language (ลิงก์)
• Tsunoda, Ryusaku, tr (1951), Goodrich, Carrington C (บ.ก.), Japan in the Chinese Dynastic Histories: Later Han Through Ming Dynasties, South Pasadena: PD and Ione Perkins.

Shillony, Ben-Ami (2008), The Emperors of Modern Japan, Verlag Ferdinand Schöningh