โจว ฉู่

ตำนานพื้นบ้านเกี่ยวกับโจว ฉู่ปรากฏในหนังสือ ชื่อชัวซิน-ยฺหวี่ ในปี ค.ศ. 430 และได้รับความนิยมอย่างมาก ตำนานอ้างว่าโจว ฉู่เป็นนักเลงที่โหดร้ายและหัวรุนแรงในช่วงวัยรุ่น โจว ฉู่ได้รับการขนานนามโดยโดยชาวบ้านในเมืองอี๋ซิง (義興郡 อี๋ซิงจฺวิ้น; ปัจจุบันคือนครอี๋ซิง มณฑลเจียงซู) บ้านเกิดว่าเป็นหนึ่งใน "สามภัยร้าย" ด้วยกันกับเสือและมังกร

โจว ฉู่รับคำขอจากชาวบ้านให้ไปปราบเสือและมังกรที่อาศัยในแม่น้ำ (เจียว^[b]) การต่อสู้กับมังกรดำเนินไปเป็นเวลา 3 วันในทะเลสาบไท่ ระหว่างนั้นชาวบ้านเห็นว่าโจว ฉู่ยังไม่กลับมาก็เข้าใจว่าโจว ฉู่ตายไปแล้วจึงจัดงานเฉลิมฉลอง เมื่อโจว ฉู่กลับมาอย่างมีชัยพร้อมกับศีรษะมังกรและเห็นชาวบ้านจัดงานเฉลิมฉลอง จึงทำให้โจว ฉู่ตระหนักว่าตนคือภัยร้ายสุดท้ายที่ชาวบ้านหวาดกลัว โจว ฉู่มุ่งมั่นจะปรับปรุงตนจึงไปตามหาขุนพลง่อก๊กลู่ จี (陸機) และลู่ ยฺหวิน (陸雲) จึงได้รับแรงบันดาลใจ ในที่สุดโจว ฉู่ก็กลายเป็นขุนพลผู้ประสบความสำเร็จและเป็นที่รักของราษฎร^[1][3][2]

โจว ฉู่ขึ้นมามีตำแหน่งเป็นผู้ช่วยขุนนางตรวจสอบ (御史中丞; ยฺหวี่ฉื่อจงเฉิง) ไม่หวั่นเกรงที่จะกล่าวโทษและเปิดเผยการกระทำผิดของขุนนางคนอื่น ๆ จึงทำให้หลายคนไม่พอใจโจว ฉู่รวมไปถึงซือหม่า หรง (司馬肜) บุตรชายของสุมาอี้ (司馬懿 ซือหม่า อี้) และเป็นพระปิตุลา (อา) ของสุมาเอี๋ยน (司馬炎 ซือหม่า เหยียน) หรือจักรพรรดิจิ้นอู่ตี้ ผู้สถาปนาราชวงศ์จิ้นตะวันตก ในปี ค.ศ. 296 เมื่อซือหม่า หรงได้ขึ้นเป็นมหาขุนพลในการนำทัพบุกตะวันตกปราบกบฏชี่ ว่านเหนียน โจว ฉู่ได้รับการแต่งตั้งเป็นขุนพลทัพหน้า ซุน ซิ่ว (孫秀) ขุนพลผู้ติดตามของโจว ฉู่แนะนำให้โจว ฉู่ไปอำลามารดาผู้ชราเป็นครั้งสุดท้าย โจว ฉู่ตอบว่า "ไม่มีใครสามารถบรรลุคุณธรรมของความกตัญญูและความภักดีได้ในเวลาเดียวกัน ในเมื่อข้าได้รับเลือกให้รับใช้แผ่นดินแล้ว ข้าก็ยอมตายเพื่อแผ่นดิน"

โจว ฉู่ได้รับมอบหมายให้นำทหาร 5,000 นายไปโจมตีข้าศึกที่แข็งแกร่ง 20,000 นาย หลังการโจมตีเริ่มต้นขึ้น ซือหม่า หรงก็สั่งให้ตัดการส่งเสบียงไปยังกองกำลังของโจว ฉู่ออกทั้งหมด กองกำลังของโจว ฉู่ใช้ลูกเกาทัณฑ์จนหมด และขุนพลที่ได้รับมอบหมายให้มาเสริมกำลังแก่โจว ฉู่ก็ไม่ได้เข้าช่วยเหลือ เมื่อเหล่าทหารขอให้โจว ฉู่หนีไป โจว ฉู่จึงตอบว่า "ข้าเป็นขุนนางของแผ่นดิน ไม่สมควรที่จะตายเพื่อแผ่นดินหรอกหรือ" โจว ฉู่ต่อสู้จนเสียชีวิตในที่รบ^[4][5]