โจวกง

	โจวกง
ภาษาจีน	周公旦
ความหมายตามตัวอักษร	"โจวกงต้าน"
การถอดเสียง
ภาษาจีนกลางมาตรฐาน
ฮั่นยฺหวี่พินอิน	Zhōu Gōng Dàn
กั๋วยฺหวี่หลัวหม่าจื้อ	Jou Gong Dann
เวด-ไจลส์	Chou1 Kung1 Tan4
IPA	[ʈʂóu kʊ́ŋ tân]
ภาษากวางตุ้งมาตรฐาน
อักษรโรมันแบบเยล	Jāu Gūng Daan
IPA	[tsɐ́ukóŋtāːn]
ยฺหวิดเพ็ง	Zau1 Gung1 Daan3
ภาษาหมิ่นใต้
เป่อ่วยยีภาษาฮกเกี้ยน	Chiu Kong Tàn
ภาษาจีนเก่า
Baxter–Sagart (2014)	*tiw C.qˤoŋ [d]ˤa[n]ʔ
ชื่อภาษาจีนอื่น ๆ
ภาษาจีน	姬旦
ความหมายตามตัวอักษร	(พระนามส่วนพระองค์)
การถอดเสียง
ภาษาจีนกลางมาตรฐาน
ฮั่นยฺหวี่พินอิน	Jī Dàn
เวด-ไจลส์	Chi1 Tan4
ภาษากวางตุ้งมาตรฐาน
อักษรโรมันแบบเยล	Gēi Daan
ยฺหวิดเพ็ง	Gei1 Daan3
ภาษาหมิ่นใต้
เป่อ่วยยีภาษาฮกเกี้ยน	Ki Tàn
ภาษาจีนเก่า
Baxter–Sagart (2014)	*[k](r)ə [d]ˤa[n]ʔ

พระนามเต็ม
	พระนามบรรพบุรุษ: จี (姬); พระนามส่วนพระองค์: ต้าน (旦)
พระมรณนาม
	โจวเหวินกง (周文公) ; เปาเต๋อหวัง (褒德王) พระราชทานโดยบูเช็กเทียน ; เหวินเซี่ยนหวัง (文憲王) พระราชทานโดยจักรพรรดิซ่งเฉินจง

ต้าน
ต้าน
	โจวกง
	พระสาทิสลักษณ์โจวกงใน ซานไฉถูฮุ่ย
อุปราชราชวงศ์โจว
ครองราชย์	1042–1035 ปีก่อน ค.ศ.; ร่วมกับช่าวกงชื่อกับเจียง จื่อหยา
พระราชบุตร	ปั๋วฉิน; Junchen, Duke Ping of Zhou; ฝานปั๋ว (凡伯); Jiang Boling; Yin Pengshu ; Mao Shu; Zuo Bo; Ji Bo
พระนามเต็ม
	พระนามบรรพบุรุษ: จี (姬); พระนามส่วนพระองค์: ต้าน (旦)
พระมรณนาม
	โจวเหวินกง (周文公) ; เปาเต๋อหวัง (褒德王) พระราชทานโดยบูเช็กเทียน ; เหวินเซี่ยนหวัง (文憲王) พระราชทานโดยจักรพรรดิซ่งเฉินจง
พระราชบิดา	พระเจ้าโจวเหวิน
พระราชมารดา	ไท่ซื่อ

โจวเหวินกงต้าน (จีน: 周文公旦; พินอิน: Zhōu Wén Gōng Dàn; เวด-ไจลส์: Chou¹ Wên² Kung¹ Tan⁴) โดยทั่วไปรู้จักกันในพระนาม โจวกง (จีน: 周公; พินอิน: Zhōu Gōng; เวด-ไจลส์: Chou¹ Kung¹) เป็นสมาชิกเชื้อพระวงศ์ในราชวงศ์โจวตอนต้นที่มีบทบาทสำคัญในการรวมอาณาจักรที่ก่อตั้งโดยพระเจ้าโจวอู่ พระเชษฐาของพระองค์^[1]^[2] พระองค์มีชื่อเสียงในฐานะผู้สำเร็จราชการแผ่นดินที่มีความสามารถและจงรักภักดีต่อพระเจ้าโจวเฉิง พระนัดดาของพระองค์ และประสบความสำเร็จในการปราบปรามการกบฏเจ้าทั้งสาม และสร้างการปกครองที่มั่นคงของราชวงศ์โจวเหนือภาคตะวันออกของจีน พระองค์ยังเป็นวีรบุรุษวัฒนธรรมจีนที่ปรากฏในงานเขียน อี้จิง กับ ชือจิง^[3] และสถาปนาโจวหลี่

อ้างอิง

ผลงานอ้างอิง

Bushin, Nikita (2022) The Duke of Zhou's Interpretations of Dreams. Auckland, NZ: Purple Cloud Press
Shaughnessy, Edward (1999). "Western Zhou History". ใน Loewe, Michael; Shaughnessy, Edward (บ.ก.). The Cambridge History of Ancient China. Cambridge: Cambridge University Press. pp. 292–351. ISBN 978-0-521-47030-8.

แหล่งข้อมูลอื่น

Tomb of Zhou Gong

[1]

[2]

[3]