แฮร์มันน์ รีเดอร์

แฮร์มันน์ รีเดอร์ เป็นสมาชิกของทีมชาติเยอรมันในฐานะนักพุ่งแหลนผู้ช่ำชอง ในปี ค.ศ. 1952-1960 เขาได้อันดับสองของเยอรมันในกีฬาแขนงนี้^[1] ในปี ค.ศ. 1951 และ ค.ศ. 1955 เขาได้รับรางวัลเหรียญทองในกีฬามหาวิทยาลัยโลก^[2] และสถิติที่ดีที่สุดของเขาอยู่ที่ 76.68 เมตร

ตั้งแต่ ค.ศ. 1966 ถึง ค.ศ. 1972 รีเดอร์ได้เป็นผู้ฝึกสอนของทีมชาติเยอรมันสำหรับกีฬาพุ่งแหลนของสหพันธ์ลู่และลานเยอรมัน (ดูสมาพันธ์กีฬาโอลิมปิกเยอรมัน) ในฐานะของการเป็นผู้ฝึกสอน เขาได้ทำการฝึกสอนแชมป์โอลิมปิกอย่างเคราส์ โวลเฟอร์มันน์, แชมป์กีฬามหาวิทยาลัยโลก 1979 อย่างเฮลมุท ชไรเบอร์ และแชมป์ยุโรปปี 1986 อย่างเคราส์ ทาเฟลไมเออร์

ภายหลังจากการศึกษาของเขาในสาขาภาษาเยอรมันและวรรณคดี, ประวัติศาสตร์ และพลศึกษาในมิวนิก แฮร์มันน์ รีเดอร์ ก็ได้มีบทบาทในฐานะผู้ช่วยศาสตรารย์ที่มหาวิทยาลัยเวือร์ซบูร์ก ตั้งแต่ ค.ศ. 1968 ถึง 1994 เขาได้ทำการชี้แนะแก่สถาบันการพลศึกษาที่มหาวิทยาลัยไฮเดลแบร์ก ที่ซึ่งในภายหลังได้เปลี่ยนชื่อเป็นสถาบันกีฬาและวิทยาศาสตร์การกีฬาใน ค.ศ. 1973 พร้อมกันนี้ เขายังเป็นผู้ก่อตั้งสถาบันวิทยาศาสตร์การกีฬาแห่งชาติ ที่ซึ่งเขาทำหน้าที่เป็นผู้อำนวยการตั้งแต่ ค.ศ. 1970 ถึง 1973 จุดสูงสุดอย่างมีนัยสำคัญด้านการทำงานของเขาได้รวมถึงการก่อตั้งวิทยาศาสตร์การกีฬาในฐานะกฎระเบียบทางวิทยาศาสตร์และการสนับสนุนส่งเสริมการเล่นกีฬาสำหรับคนพิการ นอกจากนี้ รีเดอร์ยังเป็นเลขาธิการของสมาคมจิตวิทยาการกีฬานานาชาติ

แฮร์มันน์ รีเดอร์ ได้มีส่วนร่วมหลายด้านของวิทยาศาสตร์การกีฬาและมีความสันทัดด้านการประสานทั้งทางทฤษฎีและทางปฏิบัติเข้าไว้ด้วยกัน ในผลงานของเขาสามารถพบได้จากการมีส่วนร่มในด้านจิตวิทยาการกีฬา, กลศาสตร์การเคลื่อนไหว, ทฤษฎีการฝึกสอน และสาขาสหวิทยาการของกีฬาบำบัดที่ซึ่งเขาเป็นผู้คิดค้น ในฐานะของการเป็นผู้มีความเชี่ยวชาญหลายด้าน เขาได้รวมวิชาวิทยาศาสตร์การกีฬาที่หลากหลายเข้าไว้ด้วยกันทั้งหมด ตั้งแต่การค้นหาผู้มีความสามารถพิเศษในกีฬาเทนนิส เพื่อหลักสูตรการฝึกซ้อมสำหรับผู้ป่วยเอชไอวี รีเดอร์มีความเชื่อมั่นในพลังของการสื่อสาร ที่ได้รับการอธิบายในการประชุมระดับนานาชาติที่เขาได้จัดขึ้นอยู่จำนวนหนึ่ง

จากจุดเริ่มต้นของเขาในการเป็นนักการศึกษา รีเดอร์ได้เป็นผู้สนับสนุนด้านวิทยาศาสตร์การกีฬา โดยมีผู้ทรงคุณวุฒิระดับปริญญาเอกและผู้สำเร็จการสอบสมรรถนะกว่า 40 รายที่เขาดูแลเป็นสักขีพยาน นักเรียนหลายรุ่นได้ผลประโยชน์จากความสามารถของเขา ในการให้แรงบันดาลใจและชักจูงสู่การทำงานด้านวิทยาศาสตร์ ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1997 เขาได้รับเกียรติจากสถาบันกีฬาและวิทยาศาสตร์การกีฬาร่วมกับรางวัลที่ได้รับการตั้งชื่อสำหรับเขา ซึ่งเป็นรางวัลประจำปีสำหรับผลงานคุณสมบัติยอดเยี่ยมจากนักศึกษา

หลังจากได้เป็นศาสตราจารย์กิตติคุณ ซึ่งยึดตามการศึกษาและประสบการณ์ในการเล่นกีฬาของเขา แฮร์มันน์ รีเดอร์ ได้อุทิศตนต่อสาระสำคัญด้าน "ประวัติศาสตร์วัฒนธรรมแห่งกีฬาพุ่งแหลน" ในปี ค.ศ. 2001 เขาได้เปิดตัวจัดแสดงงาน "การขว้างปาหอก - จากผู้ล่ายุคหินสู่แชมป์โอลิมปิก" ที่มันไฮม์ และมีการจัดบรรยายในหัวข้อดังกล่าว^[3]

แฮร์มันน์ รีเดอร์ ได้รับรางวัลร่วมกับคนอื่น ๆ ดังรายการต่อไปนี้ :

• กางเขนสหพันธรัฐสรรเสริญ, กางเขนชั้นอัศวิน
• กางเขนสหพันธรัฐสรรเสริญ, ชั้นที่ 1
• รางวัลฟิลิป โนเอล-เบเกอร์
• ค.ศ. 1997 รางวัลนักจิตวิทยาการกีฬาดีเด่นนานาชาติ^[4]

• แม่แบบ:DNB portal
• Obituary from the German Olympic Sports Alliance (เยอรมัน)
• Obituary^{[ลิงก์เสีย]} in the Blog of the Institute for Sport and Sport Science at Heidelberg University