แผ่นอเมริกาใต้

แผ่นอเมริกาใต้ (อังกฤษ: South American Plate) เป็นแผ่นธรณีแปรสัณฐานที่ประกอบด้วยทวีปอเมริกาใต้รวมไปถึงพื้นที่อันกว้างใหญ่ของก้นมหาสมุทรแอตแลนติกทอดยาวไปทางตะวันออกจนถึงแผ่นแอฟริกาโดยมีส่วนใต้ของสันเขากลางมหาสมุทรแอตแลนติกเป็นตัวกั้น

แผ่นอเมริกาใต้
ประเภท	แผ่นหลัก
พื้นที่โดยประมาณ	43,600,000 กม.2[1]
การเคลื่อนตัว1	ทิศตะวันตก
อัตราเร็ว1	27–34 มม./ปี
ลักษณะภูมิศาสตร์	ทวีปอเมริกาใต้, มหาสมุทรแอตแลนติก
1โดยเทียบกับแผ่นแอฟริกา

ขอบด้านตะวันออกของแผ่นอเมริกาใต้ติดกับแผ่นแอฟริกาโดยมีแนวแผ่นเปลือกโลกแยกตัวเป็นตัวแบ่ง ขอบด้านใต้ติดกับแผ่นแอนตาร์กติก แผ่นสโกเชีย และแผ่นแซนด์วิชโดยมีแนวหน่วยหินซับซ้อนเป็นตัวแบ่ง ขอบด้านตะวันตกติดกับแผ่นนัซกาที่มุดตัวลงใต้แผ่นอเมริกาใต้โดยมีแนวแผ่นเปลือกโลกมุดตัวเป็นตัวแบ่ง และขอบด้านเหนือติดกับแผ่นแคริบเบียนและแผ่นอเมริกาเหนือส่วนเปลือกสมุทร

งานวิจัยทางธรณีวิทยาแนะนำว่าแผ่นอเมริกาใต้กำลังเคลื่อนตัวไปทางตะวันตกออกห่างจากแนวสันเขากลางมหาสมุทรแอตแลนติก โดยระบุว่า "ส่วนของขอบแผ่นนั้นประกอบไปด้วยรอยเลื่อนแบบเคลื่อนผ่านกันสั้น ๆ สลับกับสันเขาที่กำลังขยายออกสังเกตได้จากลักษณะปรากฏทั่วไปตามแนวขอบ"^[2] โดยเป็นผลให้แผ่นนัซกาที่กำลังมีการเคลื่อนที่ไปทางตะวันออกและมีความหนาแน่นมากกว่านั้น เกิดการมุดตัวลงบริเวณขอบด้านตะวันตกของแผ่นอเมริกาใต้ตามแนวชายฝั่งมหาสมุทรแปซิฟิกด้วยอัตรา 77 มิลลิเมตรต่อปี^[3] การชนกันของแผ่นทั้งสองนี้ทำให้เกิดการการยกตัวขึ้นของเทือกเขาแอนดีสขนาดมหึมา และยังทำให้เกิดภูเขาไฟขึ้นเป็นจำนวนมาก (มีทั้งภูเขาไฟกรวยสลับชั้นและแบบรูปโล่) กระจายไปทั่วบริเวณ^[4][5]