แท่นตั้งศพ
แท่นตั้งศพ (อังกฤษ: Catafalque (ออกเสียง)) คือแท่นที่มักจะเคลื่อนที่ได้ที่ใช้ในการตั้งหีบศพ หรือร่างของผู้ตายระหว่างพิธีศพหรือพิธีรำลึกผู้ตาย หลังจากพิธีมาสเรควีเอ็มของโรมันคาทอลิกแล้วแท่นตั้งศพก็อาจจะใช้ตั้งร่างของผู้ตายในการทำพิธีพิธียกบาปให้แก่ผู้ตาย (Absolution of the dead)
“Catafalque” มาจากภาษาอิตาลี “Catafalco” ที่แปลว่า “นั่งร้าน” “แท่นตั้งศพ” ที่มีชื่อเสียงที่สุดออกแบบโดยไมเคิล แอนเจโลสำหรับเพื่อนศิลปินด้วยกันในปี ค.ศ. 1564 การตกแต่ง “แท่นตั้งศพ” เรียกว่า “ปราสาทแห่งความเศร้า” (Castrum doloris)
แท่นตั้งศพของประธานาธิบดีลิงคอล์น
ในสหรัฐอเมริกาแท่นตั้งศพลิงคอล์นใช้เป็นครั้งแรกในการวางศพประธานาธิบดีลิงคอล์นในปี ค.ศ. 1865 และใช้ต่อมาในการตั้งศพเคารพ (Lying in state) ของบุคคลสำคัญภายใต้โดมตึกรัฐสภาแห่งสหรัฐอเมริกา เมื่อไม่ใช้แท่นตั้งศพก็จะตั้งแสดงให้ประชาชนได้ชมในหอแสดงภายในศูนย์นักท่องเที่ยวของตึกรัฐสภา
แท่นตั้งศพลิงคอล์นเป็นแท่นที่ทำจากแผ่นไม้สนเชื่อมกันด้วยตาปูคลุมด้วยผ้าดำ บางครั้งแม้ฐานก็จะได้รับการเปลี่ยนแปลงให้เหมาะสมกับขนาดของโลงที่มีขนาดใหญ่ขึ้นในปัจจุบัน แต่โดยทั่วไปแล้วก็ยังเป็นแท่นเดิมที่ใช้มาตั้งแต่สมัยของประธานาธิบดีลิงคอล์น ในปัจจุบันแท่นวางศพนี้มีความยาว 216 เซนติเมตร กว้าง 76 เซนติเมตร และสูง 61 เซนติเมตร ฐานแท่นยาว 269 เซนติเมตร กว้าง 131 เซนติเมตร และสูง 5 เซนติเมตร ตัวฐานแท่นยาว 338 เซนติเมตร กว้าง 183 เซนติเมตร และสูง 23.5 เซนติเมตร ผ้าคลุมดำได้รับการเปลี่ยนหลายครั้งแตกการจีบตกแต่งยังคงเป็นลักษณะเดียวกับที่ทำไว้ในปี ค.ศ. 1865
แท่นตั้งศพลิงคอล์นใช้ครั้งล่าสุดในการตั้งศพของประธานาธิบดีเจอรัลด์ ฟอร์ด[1]