เอลีซา โบนาปาร์ต

มารี แอน เอลีซา โบนาปาร์ต (ฝรั่งเศส: Marie Anne Elisa Bonaparte) เป็นน้องสาวของนโปเลียน โบนาปาร์ต ซึ่งภายหลังการปราบดาภิเศษของพี่ชายเป็นจักรพรรดิแห่งฝรั่งเศส เธอก็ได้รับยศเป็นเจ้าหญิงผู้ครองลุคคาและปีอมบีโน (อันเป็นนครรัฐขนาดเล็กในอิตาลี) และเป็นแกรนด์ดัชเชสแห่งตอสคานา

เอลีซา โบนาปาร์ต
แกรนด์ดัชเชสแห่งตอสคานา
ครองราชย์	3 มีนาคม 1809 – 1 กุมภาพันธ์ 1814
ก่อนหน้า	ชาร์ลที่ 2 ดยุกแห่งปาร์มา
ถัดไป	แฟร์ดีนันโดที่ 3
ประสูติ	3 มกราคม ค.ศ. 1777(1777-01-03) อาฌักซีโย คอร์ซิกา ราชอาณาจักรฝรั่งเศส Maria Anna Buonaparte
สวรรคต	7 สิงหาคม ค.ศ. 1820(1820-08-07) (43 ปี) ตรีเยสเต จักรวรรดิออสเตรีย
คู่อภิเษก	Felice Pasquale Baciocchi (สมรส 1797)
พระราชบุตร	Felix Napoléon Baciocchi Elisa Napoléone Baciocchi Jérôme Charles Baciocchi Frédéric Napoléon Baciocchi
พระนามเต็ม Maria Anna Elisa Bonaparte Baciocchi Levoy
ราชวงศ์	โบนาปาร์ต
บิดา	การ์โล บูโอนาปาร์เต
มารดา	เลตีเซีย ราโมลีโน
ศาสนา	โรมันคาทอลิก

เอลีซาเกิดที่เกาะคอร์ซิกา เป็นบุตรคนที่สี่และเป็นบุตรหญิงคนแรกของนายการ์โล บูโอนาปาร์เต กับนางเลตีเซีย ราโมลีโน ถือเป็นผู้หญิงเพียงคนเดียวในบรรดาพี่น้องโบนาปาร์ตที่มีอำนาจการปกครองดินแดน ในขณะที่น้องสาวคนอื่นได้รับยศที่ตั้งไว้เป็นเกียรติยศเท่านั้น เนื่องจากโดยปกติ นโปเลียนไม่ชอบให้สตรียุ่งเกี่ยวกับกิจการบ้านเมือง อย่างไรก็ตาม ภายหลังนโปเลียนสละราชสมบัติตามสนธิสัญญาฟงแตนโบลในปี 1814 เอลีซาก็ถูกถอดจากตำแหน่งและถูกทางการออสเตรียควบคุมตัวไว้ที่ป้อมปราการเมืองบรึน (ปัจจุบันอยู่ในประเทศเช็กเกีย)

ครึ่งปีต่อมา นางได้รับอนุญาตให้พำนักในตรีเยสเตและได้รับยศใหม่เป็น "เคาน์เตสแห่งกอมปิญาโน" เอลีซาป่วยเสียชีวิตในปี 1820 สิริอายุสี่สิบปี ถือเป็นคนเดียวในบรรดาพี่น้องที่ตายก่อนนโปเลียน