ปีเอโตร เปรูจีโน

บทความนี้อ้างอิงคริสต์ศักราช/คริสต์ทศวรรษ/คริสต์ศตวรรษ ซึ่งเป็นสาระสำคัญของเนื้อหา

เปียโตร เปรูจิโน^[1] (Pietro Perugino; ชื่อเมื่อแรกเกิด: Pietro Vannucci, ค.ศ. 1446 - ค.ศ. 1524) เป็นจิตรกรสมัยศิลปะเรอเนซองส์คนสำคัญของประเทศอิตาลีในคริสต์ศตวรรษที่ 15 และ 16 มีความเชี่ยวชาญทางการเขียนภาพสีน้ำมัน และการเขียนจิตรกรรมฝาผนัง

เปียโตร เปรูจิโนเกิดที่เมืองซิตาเดลลาพิเอเวในแคว้นอุมเบรีย เป็นลูกของคริสโตโฟโร วานนูชิ สร้อย “เปรูจิโน” แสดงว่าเปียโตรมาจากเมืองเพรูเจียซึ่งเป็นเมืองสำคัญของอุมเบรีย เปียโตรเริ่มเขียนภาพที่เมืองอเร็ซโซแล้วย้ายไปฟลอเรนซ์ ปึที่ย้ายไปฟลอเรนซ์ไม่เป็นที่ทราบแน่นอนแต่อาจจะเป็นราว ค.ศ. 1470 หรืออาจจะล่าจน ค.ศ. 1479 จอร์โจ วาซารีเปียโตร เปรูจิโนฝึกการเขียนภาพกับ อันเดรีย เดล เวอร์โรชชิโอรุ่นเดียวกับ เลโอนาร์โด ดา วินชี และอาจจะเรียนการเขียนแบบทัศนียภาพจากเปียโร เดลลา ฟรานเชสกา ในปี ค.ศ. 1472 เปียโตรคงสำเร็จการศึกษาเพราะปีเดียวกันนั้นเปียโตรก็สมัครเป็นจิตรกรที่ภราดรภาพเซนต์ลูค

เปียโตร เปรูจิโนเป็นหนึ่งในจิตรกรอิตาลีที่เขียนด้วยสีน้ำมัน งานสมัยแรกๆ เป็นงานจิตรกรรมฝาผนังสำหรับคอนแวนต์แห่งพระลัทธิอินเจซาติ (Ingesati) แต่ถูกทำลายระหว่างที่เมืองฟลอเรนซ์ถูกยึดเมื่อปี ค.ศ. 1537 นอกจากจะสร้างจิตรกรรมฝาผนังให้แก่วัดแล้ว เปียโตรก็ยังร่างสำหรับหน้าต่างประดับกระจกสีซึ่งทำออกมาได้สวยงาม งานเขียนจิตรกรรมสีฝุ่นสมัยแรกเป็นจิตรกรรมภาพกลม (Tondo) “พระแม่มารีและพระบุตรบนบัลลังก์ระหว่างนักบุญ” (Virgin and Child Enthroned between Saints) ปัจจุบันตั้งแสดงอยู่ที่ พิพิธภัณฑ์ลูฟร์, ปารีส, ประเทศฝรั่งเศส