เทียเป๋ง
เทียเป๋ง (จีน: 程秉 fl. 190s-200s) หรือ เฉิงปิง ชื่อรอง เต๋อฉู่ (德樞) ขุนนางและนักเขียนของ ง่อก๊ก ระหว่าง ยุคสามก๊ก ของจีน.
เทียเป๋ง | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
เกิด | ? | ||||||
ถึงแก่กรรม | ? | ||||||
ชื่อภาษาจีน | |||||||
อักษรจีนตัวเต็ม | 程秉 | ||||||
| |||||||
ชื่อรอง | เต๋อฉู่ (德樞) | ||||||
ยุคในประวัติศาสตร์ | ยุคสามก๊ก |
ประวัติ
เทียเป๋งมาจาก อำเภอหนานตุ้น เมืองยีหลำ ซึ่งตั้งอยู่ทางตะวันตกของเมือง เซียงเฉิง มณฑลเหอหนาน ในปัจจุบัน. เขาเป็นลูกศิษย์ของบัณฑิต ลัทธิขงจื๊อ Zheng Xuan. เมื่อความวุ่นวายเข้าปกคลุมแผ่นดินจีนจนนำไปสู่ ยุคสิ้นราชวงศ์ฮั่น, เทียเป๋งออกจาก เจียวจิ๋ว ทางตอนใต้ของจีน. ช่วงเวลานี้, เขาเข้าเป็นลูกศิษย์ของบัณฑิตนาม Liu Xi (劉熙) และกลายเป็นผู้รอบรู้ใน สี่หนังสือและวรรณกรรมทั้งห้า. ซื่อเซี่ย, เจ้าแคว้นเจียวจิ๋ว, แต่งตั้งเขาเป็นหัวหน้าเสมียน (長史).[1]
บางช่วงเวลาในช่วงต้นคริสต์ทศวรรษ 220, พระเจ้าซุนกวน จักรพรรดิผู้ก่อตั้ง ง่อก๊ก, ได้ยินชื่อเสียงของเทียเป๋งในฐานะบัณฑิตลัทธิขงจื๊อผู้คงแก่เรียนจึงส่งทูตไปยังเจียวจิ๋วเพื่อชักชวนเทียเป๋งให้มารับราชการกับพระองค์. เทียเป๋งตกลงและได้รับการแต่งตั้งโดยพระเจ้าซุนกวนให้เป็นพระอาจารย์ของรัชทายาท (太子太傅). ใน ค.ศ. 225 พระเจ้าซุนกวนจัดงานอภิเษกระหว่างรัชทายาทของพระองค์ องค์ชาย ซุนเต๋ง กับบุตรสาวของ จิวยี่. เทียเป๋งได้รับโปรดเกล้าฯ แต่งตั้งให้เป็น เจ้ากรมพิธีการ (太常) และพิธีอภิเษกได้จัดขึ้นที่ เมืองง่อ (รอบ ๆ ซูโจว เจียงซู ทุกวันนี้).[2]
เทียเป๋งถึงแก่กรรมในตำแหน่ง. โดยไม่มีรายละเอียดเรื่องการถึงแก่กรรมของเขาบันทึกไว้ในประวัติศาสตร์.[3]
ดูเพิ่ม
อ้างอิง
- Chen, Shou (3rd century). Records of the Three Kingdoms (Sanguozhi).