ประโยคนี้เป็นการแปลในวัลเกตของ 2 ซามูเอล 14:14 จากคัมภีร์ไบเบิล: nec vult Deus perire animam ("พระเจ้าไม่ได้คิดที่จะทำลายชีวิตใคร")[9][10]
ความหลากหลายในภาษิตของพวกครูเสดมีทั้ง Deus lo vult, Deus le volt (ทั้งคู่อยู่ในกลุ่มภาษาโรมานซ์), Deus id vult (ภาษาละตินคลาสสิก), Dieux el volt (ภาษาฝรั่งเศสเก่า) และ Deus hoc vult (ภาษาละตินคลาสสิก)[11][12] สองอันแรกที่ไม่ตรงตามไวยากรณ์ละตินคลาสสิก เป็นรูปที่ได้รับอิทธิพลด้วยกลุ่มภาษาโรมานซ์ รายงานจาก Heinrich Hagenmeyer [de] คำกำกับนาม 'lo' หรือ 'le' อาจจะอยู่ในภาษิตดั้งเดิมที่อะมัลฟี เพราะนักเขียนทั้งสองในหนังสือ เกสตา ฟรันโกรุม (Gesta Francorum) และ ฮิสโตเรีย เบลลิ ซาคริ (Historia belli sacri) ได้รายงานถึงมัน[13] นักประวัติศาสตร์ Louis Bréhier บันทึกว่า เกสตา ฟรันโกรุม ถูกเขียนในหลายภาษาระหว่างภาษาละติน, ภาษาฝรั่งเศสเก่า และภาษาอิตาลีเก่า[14]
ใจศรีราม (Jai Shri Ram) นิพจน์ในศาสนาฮินดู หมายถึง "เกียรติศักดิ์แด่องค์ราม" (Glory to Lord Rama)
อ้างอิง
บรรณานุกรม
B. Lacroix, "Deus le volt!: la théologie d'un cri", Études de civilisation médiévale (IXe-XIIe siècles). Mélanges offerts à Edmond-René Labande, Poitiers (1974), 461–470.