เฌตูลียู วาร์กัส

วาร์กัสเกิดที่เมืองเซาบอร์ฌา รัฐฮิวกรังจีดูซูว ในครอบครัวท้องถิ่นที่มีอำนาจ เป็นบุตรคนที่ 3 จากทั้งหมด 5 คนของมานูแวล ดู นัสซีเม็งตู วาร์กัส กับกังจีดา ดอร์แนลิส วาร์กัส^[1][2][3] เขาเป็นทหารในกองทัพบราซิลช่วงสั้น ๆ ก่อนจะเรียนต่อด้านกฎหมายที่เมืองโปร์ตูอาแลกรี^[4] หลังจากนั้นทำงานเป็นอัยการเขตและสมาชิกสภานิติบัญญัติของรัฐ^[5][5][6][7] วาร์กัสเข้าสู่แวดวงการเมืองระดับชาติเมื่อได้รับเลือกเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรและรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลังในรัฐบาลประธานาธิบดีวอชิงตง ลูอีส^[8][9][10] ก่อนจะดำรงตำแหน่งผู้ว่าการรัฐฮิวกรังจีดูซูว^[11][12][13]

วาร์กัสพ่ายให้กับฌูลียู แปรสชิส ในการเลือกตั้งทั่วไปเดือนมีนาคม ค.ศ. 1930 ต่อมาในเดือนตุลาคม เขานำการปฏิวัติเพื่อขับไล่ประธานาธิบดีลุยส์และขัดขวางไม่ให้แปรสชิสขึ้นเป็นประธานาธิบดี^[13][14] หลังจากนั้นวาร์กัสดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีชั่วคราวจนมีการเลือกตั้งอีกครั้งใน ค.ศ. 1934 ซึ่งเขาได้รับเลือกเป็นประธานาธิบดีต่อ สามปีต่อมาวาร์กัสยึดอำนาจและเปลี่ยนบราซิลเป็นระบอบเผด็จการที่รู้จักในชื่อยุคสมัยวาร์กัสโดยอ้างเหตุผลเพื่อกำจัดคอมมิวนิสต์^[15] แม้วาร์กัสจะเผชิญกับการลุกฮือหลายครั้งตลอด 15 ปีที่อยู่ในอำนาจ เช่น การปฏิวัติรัฐธรรมนูญนิยม (ค.ศ. 1932) การก่อการกำเริบคอมมิวนิสต์ (ค.ศ. 1935) และการก่อการกำเริบบูรณานิยม (ค.ศ. 1938) แต่รัฐบาลของเขาสามารถปราบปรามได้ทั้งหมด วาร์กัสพาบราซิลเข้าสู่สงครามโลกครั้งที่สองโดยอยู่ข้างฝ่ายสัมพันธมิตรใน ค.ศ. 1942

วาร์กัสพ้นจากตำแหน่งใน ค.ศ. 1945 แต่กลับมาเป็นประธานาธิบดีอีกครั้งหลังชนะการเลือกตั้งใน ค.ศ. 1950 อย่างไรก็ตามวิกฤตการณ์ทางการเมืองที่เพิ่มสูงขึ้นส่งผลให้เขากระทำอัตวินิบาตกรรมใน ค.ศ. 1954^[16] นักประวัติศาสตร์ถือว่าวาร์กัสเป็นนักการเมืองบราซิลที่ทรงอิทธิพลที่สุดในคริสต์ศตวรรษที่ 20 และเป็นหนึ่งในนักการเมืองสายประชานิยมที่มีอำนาจในละตินอเมริกาช่วงคริสต์ทศวรรษ 1930 ร่วมกับลาซาโร การ์เดนัส และฆวน เปรอน ผู้ส่งเสริมแนวคิดชาตินิยมและการปฏิรูปสังคม^[17]