เจมส์ ดีน

เจมส์ ไบรอน ดีน เกิดเมื่อวันที่ 8 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1931 ที่ห้องอยู่อาศัยเซเวนเกเบิส์ บริเวณหัวมุมถนนหมายเลข 4 และถนนแม็กเคลอร์ ในเมเรียน รัฐอินดีแอนา^[4] เขาเป็นบุตรคนเดียวของไมด์เรด มารี (วิลสัน) และวินตัน ดีน หกปีต่อมา พ่อของเขาออกจากฟาร์มไปเป็นช่างทันตกรรม ดีนย้ายไปอยู่กับครอบครัวในแซนตามอนิกา รัฐแคลิฟอร์เนีย เขาเข้าเรียนที่โรงเรียนเบรนต์วูดพับลิกในย่านเบรนต์วูด ณ ลอสแอนเจลิส หลังจากนั้นไม่นานเขาก็ย้ายเข้าโรงเรียนประถมศึกษาแมกคินลีย์^[5] ครอบครัวของเขาอยู่ที่นั่นเป็นเวลาหลายปี ตามคำบอกเล่าของไมเคิล ดิแอนเจลิส กล่าวว่า ดีนสนิทสนมกับแม่ของเขามากและเป็น "เพียงคนเดียวที่เข้าใจเขา"^[6] ในปี 1938 แม่ของดีนมีอาการปวดท้องเฉียบพลันและน้ำหนักลดลงอย่างรวดเร็ว เธอเสียชีวิตด้วยโรคมะเร็งมดลูกเมื่อดีนอายุได้ 9 ขวบ^[5] พ่อของดีนไม่อาจเลี้ยงบุตรของตนได้ จึงส่งไปอาศัยอยู่กับป้าและอาของเขาที่ชื่อ ออร์เทนส์ และ มาร์คัส วินสโลว์ ในฟาร์มของพวกเขาที่แฟร์เมานต์ รัฐอินดีแอนา^[7] เขาถูกเลี้ยงดูแลในความเชื่อแบบเควกเกอร์^[8] พ่อของเขาร่วมรบในสงครามโลกครั้งที่สองและแต่งงานใหม่ในเวลาต่อมา

ในช่วงวัยรุ่น ดีนได้ขอคำแนะนำจากศิษยาภิบาลแห่งคริสตจักรเมทอดิสต์ในท้องถิ่นชื่อ บาทหลวงเจมส์ ดีวีร์ด (James DeWeerd) ซึ่งดูเหมือนจะมีอิทธิพลต่อดีน โดยเฉพาะความสนใจในอนาคตของเขาทั้งการสู้วัวกระทิง การแข่งรถ และละครเวที^[9] ตามคำกล่าวของบิลลี เจ. ฮาร์บิน ดีนมี "ความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับศิษยาภิบาลของเขา โดยเริ่มตั้งแต่ไฮสกูลปีสุดท้ายและทนทุกข์อยู่นานหลายปี"^[10][11] ความสัมพันธ์ทางเพศของพวกเขายังถูกอิงในหนังสือปี 1994 Boulevard of Broken Dreams: The Life, Times, and Legend of James Dean ของพอล อเล็กซานเดอร์^[12] ในปี 2011 มีรายงานว่าดีนเคยบอกกับเอลิซาเบธ เทย์เลอร์ว่า เขาถูกศาสนาจารย์ทารุณกรรมทางเพศประมาณสองปีหลังจากที่แม่ของเขาเสียชีวิต^[13] ยังมีรายงานอื่น ๆ เกี่ยวกับชีวิตของดีนที่ชี้ให้เห็นว่า เขาถูกทารุณกรรมทางเพศโดยดีวีร์ดทั้งตอนเป็นเด็กและวัยรุ่นตอนปลาย^[11][12]

ผลการเรียนโดยรวมของดีนนั้นดีเยี่ยมและถือเป็นนักเรียนที่มีชื่อเสียง เขาได้เล่นในทีมเบสบอลและบาสเกตบอล เรียนการแสดง ตลอดจนแข่งขันการพูดในที่สาธารณะผ่านสมาคมวาทศิลป์ของโรงเรียนมัธยมอินดีแอนา^[14][15] หลังจบการศึกษาจากโรงเรียนมัธยมแฟร์เมานต์ในเดือนพฤษภาคม 1949^[16] เขาก็ย้ายกลับมาอยู่รัฐแคลิฟอร์เนียพร้อมกับสุนัขของเขาที่ชื่อ แมกซ์ โดยอาศัยอยู่กับพ่อและแม่เลี้ยงของเขา ดีนลงทะเบียนเรียนกฎหมายล่วงหน้าที่วิทยาลัยแซนตามอนิกา ก่อนย้ายเข้ามหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย ลอสแอนเจลิส (UCLA) เป็นเวลาหนึ่งภาคเรียน^[17] และเปลี่ยนวิชาเอกเป็นการละคร^[18] ซึ่งส่งผลให้เขาเหินห่างกับพ่อ ขณะเรียนอยู่ที่นี่ ดีนได้รับเลือกจากกลุ่มนักแสดง 350 คนให้แสดงเป็น แมลคัม ในเรื่อง แม็คเบ็ธ^[19] ในเวลานั้นเขายังได้แสดงเวิร์กช็อปกับเจมส์ วิตมอร์ ในเดือนมกราคม 1951 เขาลาออกจาก UCLA เพื่อประกอบอาชีพนักแสดงแบบเต็มเวลา^[20][21]

ดีนปรากฏอยู่บนโทรทัศน์ครั้งแรกในโฆษณาเป๊ปซี่^[22][23][24] จากนั้นได้รับเลือกให้แสดงเป็นยอห์นอัครทูต ในเรื่อง Hill Number One ซึ่งเป็นรายการพิเศษในช่วงอีสเตอร์ โดยนำเสนอเกี่ยวกับการคืนพระชนม์ของพระเยซู^[25] และได้เป็นนักแสดงประกอบฉาก (walk-on roles) ในภาพยนตร์อีกหลายเรื่อง เช่น ทหาร ในเรื่อง Fixed Bayonets! (1951), นักชกมวย ในเรื่อง Sailor Beware (1952) และเด็กหนุ่ม ในเรื่อง Has Anybody Seen My Gal? (1952)^[26][27] ในขณะต้องดิ้นรนเพื่อหางานแสดงในฮอลลีวูด ดีนยังทำงานเป็นพนักงานดูแลลานจอดรถที่ซีบีเอสสตูดิโอส์ ในช่วงเวลานี้ เขาได้พบกับโรเจอส์ แบร็กเกตต์ ผู้กำกับรายการวิทยุ ซึ่งเข้ามาช่วยเหลือและให้คำแนะนำต่าง ๆ รวมถึงสถานที่พัก^[28] แบร็กเกตต์จึงเป็นผู้เปิดประตูให้กับดีนไปสู่โอกาสใหม่ ๆ^[29][30] และช่วยให้เขาได้แสดงละครบรอดเวย์เป็นครั้งแรกในเรื่อง See the Jaguar^[31]

ในเดือนกรกฎาคม 1951 ดีนปรากฏในรายการ Alias Jane Doe ซึ่งผลิตโดยแบร็กเกตต์^[32][30] ในเดือนตุลาคม 1951 หลังจากได้รับการสนับสนุนจากนักแสดง เจมส์ วิตมอร์ และคำแนะนำจากที่ปรึกษา โรเจอส์ แบร็กเกตต์ ดีนได้ย้ายไปนครนิวยอร์ก ที่นั่นเขาทำงานเป็นผู้ทดสอบการแสดงโลดโผนในเกมโชว์อย่าง Beat the Clock แต่ภายหลังเขาถูกไล่ออกเพราะปฏิบัติหน้าที่เร็วเกินไป^[33] นอกจากนี้ เขายังปรากฏในซีรีส์ทางโทรทัศน์ของซีบีเอสหลายเรื่อง ทั้ง The Web, Studio One และ Lux Video Theatre ต่อมาเขาได้เรียนการแสดงเมธอด ที่แอกเตอร์สตูดิโอ กับลี สตราสเบิร์ก^[34] ในปี 1952 เขาแสดงเป็นนักข่าวที่ไม่มีบทพูด ในภาพยนตร์ Deadline – U.S.A. ซึ่งนำแสดงโดยฮัมฟรีย์ โบการ์ต^[35][36]