เคอร์ลิง

เคอร์ลิง (อังกฤษ: curling) เป็นกีฬาฤดูหนาวประเภททีม แข่งขันบนลานน้ำแข็ง มีถิ่นกำเนิดในสกอตแลนด์ในยุคกลาง โดยพบหลักฐานว่ามีการละเล่นกีฬาชนิดนี้ในฤดูหนาว โดยเล่นในทะเลสาบที่ผิวหน้ากลายเป็นน้ำแข็ง ในช่วงต้นคริสต์ศตวรรษที่ 16 พบอุปกรณ์การเล่นทำด้วยไม้ สลักปีที่สร้างระบุปี ค.ศ. 1511 ^[2] กีฬาชนิดนี้ต้องอาศัยการประสานงานจากเพื่อนร่วมทีม และการวางแผนกีดกันคู่ต่อสู้ จึงได้รับการเปรียบเปรยว่าเป็น "หมากรุกบนน้ำแข็ง" ^[3][4]

เคอร์ลิง

กีฬาเคอร์ลิง ณ ประเทศแคนาดา
สมาพันธ์สูงสุด	สหพันธ์เคอร์ลิงโลก
ชื่ออื่น	หมากรุกบนน้ำแข็ง
เล่นครั้งแรก	สมัยกลาง ตอนปลาย ณ ประเทศสกอตแลนด์
ผู้เล่นที่ขึ้นทะเบียน	ประมาณ 1,500,000 คน[1]
ลักษณะเฉพาะ
การปะทะ	ไม่มี
ผู้เล่นในทีม	4 หรือ 3 คน ต่อ 1 ทีม (2 ในประเภทคู่ผสม)
แข่งรวมชายหญิง	มี
หมวดหมู่	กีฬาที่ใช้ความแม่นยำ
อุปกรณ์	ไม้ถู, ลูกโม่, รองเท้าเคอร์ลิง
สถานที่	เคอร์ลิง ชีท
จัดแข่งขัน
โอลิมปิก	บรรจุครั้งแรกในปี 1924 กีฬาสาธิตในปี 1932, 1988 และ1992. บรรจุอย่างเป็นทางการในปี 1998.
พาราลิมปิก	วีลแชร์ เคอร์ลิง บรรจุอย่างเป็นทางการใน 2006.

ในการเล่นผู้เล่นแต่ละทีมจะต้องผลักก้อนหินแกรนิตรูปกลม เรียกว่า สโตน ให้ไถลไปบนลานน้ำแข็งให้เข้าใกล้เป้าหมายที่เรียกว่า โฮม โดยในระหว่างที่สโตนไถลไป จะมีผู้เล่นอีกสองคน ใช้อุปกรณ์มีลักษณะคล้ายไม้ถูพื้น คอยประคองและปรับเส้นทางการไถล โดยการถูน้ำแข็งบริเวณรอบๆ สโตน แต่ละทีมจะสลับกันผลักก้อนสโตน 8-10 ก้อน ให้เข้าใกล้โฮม และกระทบสโตนของฝ่ายตรงข้ามให้กระเด็นออกห่างโฮม คล้ายกับกีฬาเปตอง โดยผู้เล่นอีกคนหนึ่งอยู่บริเวณโฮมคอยชี้เป้าหมาย และใช้ไม้ถูปรับความเร็วของสโตนฝ่ายตัวเองหรือคู่แข่งที่ถูกกระทบ

กีฬาเคอร์ลิงเคยได้รับการบรรจุแข่งขันในโอลิมปิกฤดูหนาวครั้งที่ 1 เมื่อปี ค.ศ. 1924 ก่อนจะถูกยกเลิกไป ได้มีความพยายามนำกีฬาชนิดนี้กลับมาบรรจุเป๋นกีฬาสาธิตอีกหลายครั้ง และนำกลับมาแข่งขันชิงเหรียญทองตั้งแต่ปี ค.ศ. 1998 จนถึงปัจจุบัน