เขตพัฒนาพิเศษภาคตะวันออก

เขตพัฒนาพิเศษภาคตะวันออก (อังกฤษ: Eastern Special Development Zone; ESDZ) รู้จักกันในชื่อ อีอีซี (EEC) มีชื่อเดิมว่า ระเบียงเศรษฐกิจภาคตะวันออก (อังกฤษ: Eastern Economic Corridor)^[2] เป็นเขตเศรษฐกิจพิเศษซึ่งจัดตั้งขึ้นโดยมติคณะรัฐมนตรีใน พ.ศ. 2558 ตั้งอยู่บริเวณในชายฝั่งทะเลด้านตะวันออกของอ่าวไทยซึ่งถือเป็นพื้นที่ทางเศรษฐกิจที่สำคัญของประเทศไทย ครอบคลุมพื้นที่สามจังหวัดได้แก่จังหวัดฉะเชิงเทรา จังหวัดชลบุรี และจังหวัดระยอง กิจกรรมทางเศรษฐกิจที่เกิดขึ้นภายในระเบียงเศรษฐกิจนี้ มีมูลค่าราว 14% ของทั้งประเทศไทย

เขตพัฒนาพิเศษภาคตะวันออก
เขตพัฒนาพิเศษ
Eastern Special Development Zone
ตามเข็มนาฬิกาจากซ้ายบน; ทิวทัศน์ของพัทยาเส้นขอบฟ้า, พระอุโบสถวัดโสธรวรารามวรวิหาร, ปราสาทสัจธรรม, พระอภัยมณีกับนางเงือกที่เกาะเสม็ด, และพระพิฆเนศวัดสมานรัตนาราม
คำขวัญ:  เชื่อมโลก ให้ไทยแล่น[1]
ประเทศ	ไทย
ภาค	ภาคตะวันออก
จังหวัด	3 จังหวัด ฉะเชิงเทรา ชลบุรี ระยอง กรุงเทพมหานคร (รอบข้าง) สมุทรปราการ (รอบข้าง)
เมืองใหญ่สุด ตามประชากร	ศรีราชา
ก่อนก่อตั้ง	ระเบียงเศรษฐกิจภาคตะวันออก
คำสั่งหัวหน้า คสช.	17 มกราคม 2560
พ.ร.บ. อีอีซี	15 พฤษภาคม 2561
การปกครอง	คณะกรรมการนโยบายเขตพัฒนาพิเศษภาคตะวันออก
การปกครอง
• ประเภท	เขตพัฒนาพิเศษ
• เลขาธิการ	คณิศ แสงสุพรรณ
พื้นที่
• ทั้งหมด	13,266 ตร.กม. (5,122 ตร.ไมล์)
ประชากร  (2561)
• ทั้งหมด	2,973,770 คน
• ความหนาแน่น	220 คน/ตร.กม. (580 คน/ตร.ไมล์)
เขตเวลา	UTC+07:00 (เวลามาตรฐานไทย)
เว็บไซต์	www.eeco.or.th