อำเภอเจาะไอร้อง

อำเภอเจาะไอร้องเดิมเป็นส่วนหนึ่งของอำเภอระแงะ ได้รับการยกฐานะเป็นอำเภอเมื่อปี พ.ศ. 2539 มีผลบังคับใช้ตั้งแต่วันที่ 5 ธันวาคม พ.ศ. 2539^[1]

อำเภอเจาะไอร้องตั้งอยู่ทางตอนกลางของจังหวัด มีอาณาเขตติดต่อกับอำเภอข้างเคียง ดังนี้

• ทิศเหนือ ติดต่อกับอำเภอเมืองนราธิวาส
• ทิศตะวันออก ติดต่อกับอำเภอตากใบและอำเภอสุไหงปาดี
• ทิศใต้ ติดต่อกับอำเภอสุไหงปาดี
• ทิศตะวันตก ติดต่อกับอำเภอระแงะ

อำเภอเจาะไอร้องแบ่งเขตการปกครองย่อยออกเป็น 3 ตำบล 33 หมู่บ้าน ได้แก่

ท้องที่อำเภอเจาะไอร้องประกอบด้วยองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น 3 แห่ง ได้แก่

• องค์การบริหารส่วนตำบลจวบ ครอบคลุมพื้นที่ตำบลจวบทั้งตำบล
• องค์การบริหารส่วนตำบลบูกิต ครอบคลุมพื้นที่ตำบลบูกิตทั้งตำบล
• องค์การบริหารส่วนตำบลมะรือโบออก ครอบคลุมพื้นที่ตำบลมะรือโบออกทั้งตำบล