สมคิด นวลเปียน

นายสมคิด นวลเปียน เกิดเมื่อวันที่ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2490 เป็นบุตรของนายสง และ นางขวัญ นวลเปียน สำเร็จการศึกษาระดับปริญญาตรี การศึกษาบัณฑิต สาขาประวัติศาสตร์ จาก มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ

สมรสกับฤทัย นวลเปียน (สกุลเดิม:จินดาพล)พี่สาวของเรวุฒิ จินดาพล มีธิดา 3 คน

ปัจจุบัน สมคิด ใช้ชีวิตอย่างสงบเรียบง่าย ณ อำเภอกงหรา จังหวัดพัทลุง บ้านเกิด^[1]

เริ่มเข้ารับราชการครูที่โรงเรียนบ้านไร่เหนือ เมื่อ พ.ศ. 2512 ต่อมาได้รับการแต่งตั้งให้รักษาการในตำแหน่งครูใหญ่เมื่อ พ.ศ. 2515 – 2517 และได้เลื่อนตำแหน่งเป็นอาจารย์ใหญ่ในปี พ.ศ. 2527 จนกระทั่งได้รับการแต่งตั้งให้เป็นอาจารย์ใหญ่โรงเรียนวัดเขาวงก์ อำเภอกงหรา ก่อนที่จะลาออกจากราชการ เมื่อ พ.ศ. 2531^[2]

นอกจากรับราชการครูแล้ว สมคิดยังมีผลงานการเขียนเรื่องสั้นและบทกวีออกพิมพ์เผยแพร่อยู่เสมอ ทั้งนี้ในปี 2528 สมคิด ได้ส่งบทกวีชื่อ "พระเจ้าของต้อยติ่ง" ไปประกวดบทกวีขนาดยาวในปีเยาวชนสากลของสำนักงานส่งเสริมเยาวชนแห่งชาติ (สยช.) ได้รับรางวัลดีเด่น อีกด้วย

สมคิด ลงสมัครรับเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรจังหวัดพัทลุงครั้งแรก ใน พ.ศ. 2531 สังกัดพรรคประชาธิปัตย์ แต่ได้รับเลือกตั้งครั้งแรกในเดือนกันยายน พ.ศ. 2535 และได้รับเลือกติดต่อกันจนถึง พ.ศ. 2539 ก่อนที่จะวางมือทางการเมือง เนื่องจากปัญหาสุขภาพ

สมคิด นวลเปียน ได้รับการเลือกตั้งเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรมาแล้ว 3 สมัย คือ

1. การเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป กันยายน พ.ศ. 2535 จังหวัดพัทลุง สังกัดพรรคประชาธิปัตย์
2. การเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป พ.ศ. 2538 จังหวัดพัทลุง สังกัดพรรคประชาธิปัตย์
3. การเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป พ.ศ. 2539 จังหวัดพัทลุง สังกัดพรรคประชาธิปัตย์

• พ.ศ. 2542 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือก ชั้นที่ 1 ประถมาภรณ์ช้างเผือก (ป.ช.)^[3]
• พ.ศ. 2540 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ชั้นที่ 1 ประถมาภรณ์มงกุฎไทย (ป.ม.)^[4]