วิลเลียมดาบยาว
วิลเลี่ยมผู้ดาบยาว (อังกฤษ: William Longsword, ฝรั่งเศส: Guillaume Longue-Épée, ละติน: Willermus Longa Spata, ภาษานอร์สโบราณ: Vilhjálmr Langaspjót; ค.ศ. 893 – 17 ธันวาคม ค.ศ. 942) เป็นผู้ปกครองคนที่สองของนอร์ม็องดี ตั้งแต่ ค.ศ. 927 จนถูกลอบสังหารใน ค.ศ. 942[1]
| วิลเลี่ยมที่ 1 ผู้ดาบยาว | |
|---|---|
 รูปปั้นของวิลเลี่ยมผู้ดาบยาว เป็นส่วนหนึ่งในชุด "หกดยุคแห่งนอร์ม็องดี" ในฟาเลส | |
| เคานต์แห่งรูอ็อง | |
| เกิด | ค.ศ. 893 |
| เสียชีวิต | 17 ธันวาคม ค.ศ. 942, พิกกินญีบนแม่น้ำซอมม์ |
| บิดา | รอลโลแห่งนอร์ม็องดี |
| มารดา | โปปป้า |
| ภรรยา | ลุตการ์ดแห่งแวร์ม็องดัวซ์ |
| บุตร/ธิดา | ริชาร์ดที่ 1 แห่งนอร์ม็องดี |
| ขุนนางฝรั่งเศส - กษัตริย์ฝรั่งเศส - ประวัติศาสตร์ฝรั่งเศส | |
ชีวิตช่วงแรก
วิลเลี่ยมเป็นบุตรชายของชาวไวกิ้ง รอลโล กับภรรยาชาวคริสเตียน โปปป้าแห่งบายูซ์[2] เขาเกิดในต่างประเทศ อาจจะในอังกฤษ[3] มารดาของเขามาจากตระกูลขุนนางชาวแฟรงก์[4] วิลเลี่ยมได้รับการทำพิธีศีลล้างบาปเป็นชาวคริสเตียนอาจจะในเวลาเดียวกับบิดา[5] ฉายาของวิลเลี่ยม ผู้ดาบยาว อาจได้มาในช่วงการต่อสู้ใน ค.ศ. 924-925 บริเวณบูเวส์, ปงธิว และอาเมียง[5]
ดยุคแห่งนอร์ม็องดี
วิลเลี่ยมสืบทอดต่อจากบิดาเป็นผู้นำใน ค.ศ. 927[6] ช่วงแรกๆ ที่ครองตำแหน่ง เขาเผชิญหน้ากับการก่อกบฏของชาวนอร์มันกลุ่มอื่นที่ไม่คิดว่าเขาเหมาะสมที่จะเป็นผู้นำของตน[7] ผู้นำของการกบฏครั้งนี้คือริยูฟแห่งอีฟโรซ์[7] ในเวลาเดียวกัน วิลเลี่ยมส่งภรรยา สโปรต้า ไปเฟค็อมป์ที่บุตรชายของทั้งคู่ ริชาร์ด เกิด[8]
ใน ค.ศ. 933 วิลเลี่ยมที่ 1 ผู้ดาบยาวปฏิญาณความจงรักภักดีต่อพระเจ้าราอูล กษัตริย์แห่งฟรังเกียตะวันตก แลกกับการที่พระเจ้าราอูลมอบการเป็นผู้นำเหนือดินแดนมากมายของชาวเบรตันที่รวมถึงแอฟร็องช์และโคต็องแต็งให้เขา[9] แต่ชาวเบรตันต่อสู้เพื่อรักษาดินแดนเหล่านั้นไว้ พวกเขามีอลันที่ 2 ดยุคแห่งบริตทานีกับเคานต์เบเรนเกร์แห่งแร็นน์เป็นผู้นำ มันจบลงอย่างรวดเร็วด้วยการหนีไปอังกฤษของอลันและการทำเงื่อนไขมิตรภาพกับชาวนอร์มันของเบเรนเกร์[10] ใน ค.ศ. 935 วิลเลี่ยมจัดการการแต่งงานระหว่างน้องสาวของตน อาเดลา กับวิลเลี่ยม เคานต์แห่งปัวตู ด้วยการเห็นดีเห็นงามของยูกผู้ยิ่งใหญ่[11] ในเวลาเดียวกัน วิลเลี่ยมแต่งงานกับลุตการ์ด[12] บุตรสาวของเคานต์แอร์แบต์ที่ 2 แห่งแวร์ม็องดัวซ์ สินสอดที่เธอมอบให้วิลเลี่ยมคือที่ดินของล็องเกอวีลล์, ครูเดรอ และอีลีเยร์ ลีฟเวค[13]
วิลเลี่ยมผู้ดาบยาวโจมตีฟลานเดอส์ใน ค.ศ. 939 และอาร์นูล์ฟที่ 1 เคานต์แห่งฟลานเดอส์กับพระเจ้าหลุยส์ที่ 4 แห่งฝรั่งเศส โจมตีนอร์ม็องดีเพราะเรื่องนี้ อาร์นูล์ฟยึดปราสาทแห่งมงเทรยล์-ซูร์-แมร์เพื่อปราบแอร์ลวน เคานต์แห่งปงธิว แอร์ลวนช่วยวิลเลี่ยมผู้ดาบยาวเอาปราสาทคืนมา[14] วิลเลี่ยมถูกตัดขาดจากศาสนาจากการโจมตีและทำลายดินแดนที่เป็นของอาร์นูล์ฟ[15] วิลเลี่ยมสาบานความจงรักภักดีต่อพระเจ้าหลุยส์ที่ 4 ในตอนที่ทั้งสองเจอกันใน ค.ศ. 940 แลกกับการที่เขาได้รับการยืนยันสิทธิ์ในดินแดนที่ถูกมอบให้กับบิดาของเขา รอลโล[16] เกือบสามปีต่อมา ในวันที่ 17 ธันวาคม ค.ศ. 942 ที่พิกกินญีบนแม่น้ำซอมม์ วิลเลี่ยมผู้ดาบยาวถูกโจมตีและถูกสังหารโดยผู้ติดตามของอาร์นูล์ฟขณะกำลังทำการประชุมร่วมกันทางสันติภาพเพื่อแก้ไขข้อขัดแย้งของทั้งคู่[13]
ครอบครัว
วิลเลี่ยมมีบุตรชายหนึ่งคนกับสโปรต้า[17]
- ริชาร์ดผู้ไม่กลัวใคร ที่สืบทอดต่อจากบิดา[17]
วิลเลี่ยมแต่งงานครั้งที่สองกับลุตการ์ด บุตรสาวของแอร์แบต์ที่ 2 เคานต์แห่งแวร์ม็องดัวซ์[17] ทั้งคู่ไม่มีบุตรด้วยกัน[17]