วิกตอร์ กรีญาร์
ฟร็องซัว โอกุสต์ วิกตอร์ กรีญาร์ (ฝรั่งเศส: François Auguste Victor Grignard; 6 พฤษภาคม ค.ศ. 1871 – 13 ธันวาคม ค.ศ. 1935) เป็นนักเคมีชาวฝรั่งเศส เกิดที่เมืองแชร์บูร์ กรีญาร์เข้าเรียนด้านคณิตศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยลียงก่อนจะเปลี่ยนไปเรียนเคมี ต่อมาในปี ค.ศ. 1900 เขาค้นพบปฏิกิริยากรีญาร์ (Grignard reaction) ซึ่งเป็นการเติมตัวทำปฏิกิริยากรีญาร์ลงในหมู่คาร์บอนิลของอัลดีไฮด์หรือคีโตน[1] ปฏิกิริยานี้ทำให้สามารถเตรียมสารประกอบอินทรีย์ได้โดยใช้สารตั้งต้นเพียงเล็กน้อย[2] ในปี ค.ศ. 1910 กรีญาร์ดำรงตำแหน่งศาสตราจารย์ที่มหาวิทยาลัยน็องซี และได้รับรางวัลโนเบลสาขาเคมีร่วมกับปอล ซาบัตเย (Paul Sabatier) ในอีกสองปีต่อมา[3] ช่วงสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง เขาศึกษาการสงครามเคมีและมีส่วนในการพัฒนาแก๊สฟอสจีนและแก๊สมัสตาร์ด[4]
ฟร็องซัว โอกุสต์ วิกตอร์ กรีญาร์ | |
|---|---|
 | |
| เกิด | 6 พฤษภาคม ค.ศ. 1871 แชร์บูร์ ฝรั่งเศส |
| เสียชีวิต | 13 ธันวาคม ค.ศ. 1935 (64 ปี) ลียง ฝรั่งเศส |
| สัญชาติ | ฝรั่งเศส |
| ศิษย์เก่า | มหาวิทยาลัยลียง |
| มีชื่อเสียงจาก | ปฏิกิริยากรีญาร์ |
| รางวัล | รางวัลโนเบลสาขาเคมี (ค.ศ. 1912) |
| อาชีพทางวิทยาศาสตร์ | |
| สาขา | เคมีอินทรีย์ |
| สถาบันที่ทำงาน | มหาวิทยาลัยน็องซี |
กรีญาร์เสียชีวิตที่เมืองลียงในปี ค.ศ. 1935
อ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่น
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ วิกตอร์ กรีญาร์- Victor Grignard - Biographical - Nobelprize.org
