วารันเจียน

บทความนี้อ้างอิงคริสต์ศักราช/คริสต์ทศวรรษ/คริสต์ศตวรรษ ซึ่งเป็นสาระสำคัญของเนื้อหา

วารันเจียน (อังกฤษ: Varangians หรือ Varyags; นอร์สเก่า: væringjar; ภาษากรีกยุคกลาง: Βάραγγοι, Βαριάγοι; ยูเครน: варя́ги) คือชนไวกิง^[1][2] และชาวนอร์สที่เดินทางไปทางตะวันออกและทางใต้ไปยังบริเวณที่ในปัจจุบันคือรัสเซีย, เบลารุส และยูเครน ส่วนใหญ่ในคริสต์ศตวรรษที่ 9 ถึง 10 แต่นักวิทยาศาสตร์บางคนกล่าวว่าคำว่า "วารันเจียน" หมายถึงชนชาติพันธุ์ก็ได้ที่เป็นนักเดินทะเล พ่อค้า หรือโจรสลัด คำนี้ใช้ในบริบทที่เกี่ยวข้องกับไวกิงและกองทหารสลาฟที่เดินทางระหว่างเมืองสำคัญทางการค้าและมักจะเข้าทำสงครามเมื่อมีโอกาส คำที่คล้ายคลึงกันในภาษารัสเซีย "เนเม็ต" (немец) ใช้สำหรับชาวต่างประเทศจากประเทศในยุโรปแต่ส่วนใหญ่หมายถึงเยอรมัน ในภาษารัสเซียสมัยใหม่คำนี้หมายถึงคนเยอรมัน

ตามหลักฐานบันทึกพงศาวดารของรุสเคียฟที่รวบรวมราว ค.ศ. 1113 กล่าวถึงกลุ่มวารันเจียนที่รวมทั้งชนสวีด, ชนรุส, ชนนอร์มัน, ชนแองเกิล และ ชนกอตแลนเดอร์^[3] ชนวารันเจียนส่วนใหญ่ที่ไปตั้งถิ่นฐานอยู่ทางตะวันออกของบอลติก รัสเซีย และดินแดนทางตอนใต้มาจากบริเวณที่เป็นสวีเดนปัจจุบัน^[4]

ชนวารันเจียนทำการค้าขาย โจรสลัด และทหารรับจ้าง และมักจะเดินทางทางน้ำ ไปจนถึงทะเลแคสเปียน และ คอนสแตนติโนเปิล^[5]