ยังจิ๋ว

ตามตำนาน เมื่อต้า-ยฺหวี่ (ราว 2200–2100 ปีก่อนคริสตกาล) แก้ปัญหาน้ำท่วม พระองค์ได้แบ่งดินแดนจีนออกเป็นเก้ามณฑล ซึ่งยังจิ๋วเป็นมณฑลหนึ่ง บันทึกประวัติศาสตร์ยุคก่อนราชวงศ์ฉิน (221–206 ก่อนคริสตกาล) เช่น ยฺหวี่ก้ง, เอ๋อร์หย่า, โจวหลี่ และลฺหวี่ชื่อชุนชิวล้วนระบุถึงเก้ามณฑล ยังจิ๋วปรากฏในบันทึกเหล่านี้ทั้งหมดแม้ว่ารายชื่อของเก้ามณฑลจะมีความแตกต่างไปบ้างในแต่ละบันทึก อย่างไรก็ตามก็มีบันทึกถึงตำแหน่งของยังจิ๋วที่แตกต่างกันสามตำแหน่ง

ยฺหวี่ก้งบันทึกว่ายังจิ๋วตั้งอยู่ระหว่างหฺวายและทะเล^[1] ข่ง อานกั๋ว (มีบทบาทเมื่อศตวรรษที่ 2 ก่อนคริสตกาล) อธิบายในช่างชูจฺว้าน (尚書傳) ว่าความในยฺหวี่ก้งมีความหมายว่ายังจิ๋วถูกขนาบด้วยแม่น้ำหฺวายทางเหนือและทะเลจีนใต้ทางใต้ ในประเทศจีนยุคปัจจุบัน พื้นที่ที่ครอบคลุมมณฑลยังจิ๋วในอดีตเทียบได้กับพื้นที่ของมณฑลเจียงซู, มณฑลอานฮุย (ภูมิภาคทางใต้ของแม่น้ำหฺวาย), นครเซี่ยงไฮ้, มณฑลเจ้อเจียง, มณฑลฝูเจี้ยน, มณฑลเจียงซี และบางส่วนของมณฑลหูเป่ย์, มณฑลหูหนาน และมณฑลกวางตุ้ง นครหยางโจวในมณฑลเจียงซูปัจจุบันอยู่อาณาเขตของมณฑลยังจิ๋ว (หยางโจว) ในยุคโบราณ อย่างไรก็ตามในยุคราชวงศ์หลัง ๆ มีการพิสูจน์ว่าช่างชูจฺว้านไม่ได้เขียนโดยข่ง อานกั๋ว ความน่าเชื่อถือของบันทึกนี้จึงลดลงอย่างมาก

โจวหลี่บันทึกว่า "ทางตะวันออกเฉียงใต้เรียกว่ายังจิ๋ว"^[2] จากความดังกล่าว มณฑลยังจิ๋วโบราณจะครอบคลุมทั่วทั้งภาคตะวันออกเฉียงใต้ของจีน พื้นที่ใหญ่กว่ายังจิ๋วที่ระบุในยฺหวี่ก้งและเอ๋อร์หย่า คำจำกัดความนี้ยังคลุมเครือมากกว่าสองบันทึกแรกเพราะไม่แน่ชัดว่านครหยางโจวในมณฑลเจียงซูปัจจุบันอยู่ในพื้นที่ของมณฑลยังจิ๋ว (หยางโจว) ในยุคโบราณหรือไม่ ความถูกต้องของโจวหลี่จึงเป็นที่กังขาเช่นกัน ในลฺหวี่ชื่อชุนชิวมีการระบุคล้ายคลึงกันว่า "ทางตะวันออกเฉียงใต้คือยังจิ๋ว"^[3]

• (ไม่ทราบผู้เขียน). ชุนชิวยฺเหวียนมิ่งเปา (春秋元命苞).
• (ไม่ทราบผู้เขียน). เอ๋อร์หย่า.
• (ผู้เขียนไม่แน่ชัด). ช่างชู.
• (ผู้เขียนไม่แน่ชัด). ชือจิง.
• กัว ผู. เอ๋อร์หย่าจู้ (อรรถาธิบายเอ๋อร์หย่า).
• จี ต้าน และคณะ. โจวหลี่.
• หลี่ โต้ว (李斗). หยางโจวฮฺว่าฟ่างลู่ (揚州畫舫錄).
• หลิว ซี (劉熙). ชื่อหมิง.
• ลฺหวี่ ปู้เหวย์ และคณะ. ลฺหวี่ชื่อชุนชิว.
• เฉิ่น คั่ว. เมิ่งซีปี่ถาน
• ซุน อี๋ร่าง. โจวหลี่เจิ่งอี้ (周禮正義).

• Illustrated Album of Yangzhou Prefecture from 1573–1620