มนตรี เจนวิทย์การ

รองศาสตราจารย์ มนตรี เจนวิทย์การ หรือ รศ.ดร.มนตรี เจนวิทย์การ สำเร็จการศึกษาระดับปริญญาตรีทางรัฐศาสตร์ จากจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย และปริญญาโท ปริญญาเอกในสาขาเดียวกัน จากมหาวิทยาลัยชิคาโก ประเทศสหรัฐอเมริกา^[3]

ดร.มนตรี เจนวิทย์การ เข้าเป็นอาจารย์ประจำคณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ เมื่อ พ.ศ. 2509 ดำรงตำแหน่งทางวิชาการเป็น "รองศาสตราจารย์" และเคยดำรงตำแหน่งผู้อำนวยการองค์การสื่อสารมวลชนแห่งประเทศไทย (อ.ส.ม.ท.) ในปี พ.ศ. 2530 และถูกเลิกจ้างในปี พ.ศ. 2531 ในช่วงที่มีร้อยตำรวจเอก เฉลิม อยู่บำรุง เป็นรัฐมนตรีประจำสำนักนายกรัฐมนตรี

ด้านงานการเมืองเคยได้รับแต่งตั้งเป็นโฆษกประจำสำนักนายกรัฐมนตรี ในรัฐบาลนายอานันท์ ปันยารชุน และเป็นรองเลขาธิการนายกรัฐมนตรีฝ่ายการเมือง ในรัฐบาลนายชวน หลีกภัย

มนตรี เจนวิทย์การ เคยดำรงตำแหน่งเลขาธิการกรรมการองค์การเพื่อการปฏิรูประบบสถาบันทางการเงิน (ปรส.) ซึ่งต่อมาคณะกรรการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ ได้มีมติเห็นชอบว่านายมนตรี มีมูลเป็นความผิดทางวินัย ฐานไม่ตั้งใจปฏิบัติตามข้อบังคับ ระเบียบ คำสั่ง และแบบแผนของ ปรส. และไม่ปฏิบัติหน้าที่การทำงานด้วยความซื่อสัตย์สุจริต อาศัยอำนาจหน้าที่การงานของตนไม่ว่าจะโดยทางตรงหรือทางอ้อม หาประโยชน์ให้แก่ตนเองหรือผู้อื่น^[4]

• พ.ศ. 2538 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ชั้นสูงสุด มหาวชิรมงกุฎ (ม.ว.ม.)^[5]
• พ.ศ. 2536 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือก ชั้นที่ 1 ประถมาภรณ์ช้างเผือก (ป.ช.)^[6]