นอร์มา เชียเรอร์
อีดิธ นอร์มา เชียเรอร์ (อังกฤษ: Edith Norma Shearer; 11 สิงหาคม ค.ศ. 1902 – 12 มิถุนายน ค.ศ. 1983)[2][3] เป็นนักแสดงชาวแคนาดาและดาราฮอลลีวูดตั้งแต่ปี ค.ศ. 1925 จนถึง 1942 เธอเป็นนักแสดงคนแรกที่ได้เข้าชิงรางวัลออสการ์ถึง 5 ครั้งสำหรับการแสดง และได้รับรางวัลนักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยมจากภาพยนตร์เรื่อง The Divorcee ในปี ค.ศ. 1930[4]
นอร์มา เชียเรอร์ | |
|---|---|
 ภาพประชาสัมพันธ์ประมาณปี ค.ศ. 1930 | |
| เกิด | อีดิธ นอร์มา เชียเรอร์ 11 สิงหาคม ค.ศ. 1902 มอนทรีออล รัฐควิเบก แคนาดา |
| เสียชีวิต | 12 มิถุนายน ค.ศ. 1983 (80 ปี) วูดแลนด์ฮิลส์ ลอสแอนเจลิส รัฐแคลิฟอร์เนีย สหรัฐ |
| สาเหตุเสียชีวิต | โรคปอดบวม |
| สุสาน | อุทยานุสรณ์ฟอเรสต์ลอน |
| พลเมือง |
|
| อาชีพ | นักแสดง |
| ปีปฏิบัติงาน | 1919–1942 |
| คู่สมรส | เออร์วิง ธัลเบิร์ก (สมรส 1927; เสียชีวิต 1936) มาร์ติน อาอูจี (สมรส 1942; เสียชีวิต 1983) |
| บุตร | เออร์วิง ธัลเบิร์ก จูเนียร์ (1930–1987) แคทารีน ธัลเบิร์ก (1935–2006) |
| บิดามารดา | แอนดรูว์ เชียเรอร์ อีดิธ เมย์ ฟิชเชอร์ |
| ญาติ | แอโธล เชียเรอร์ (พี่สาว) ดักลาส เชียเรอร์ (พี่ชาย) |
ชีวิตช่วงแรก
เชียเรอร์มีบรรพบุรุษเป็นชาวสก็อต อังกฤษ และไอริช เธอเกิดในมอนทรีออล โดยเข้าเรียนที่โรงเรียนมัธยมสตรีมอนทรีออล และโรงเรียนมัธยมเวสต์เมิร์น[5] เชียเรอร์เกิดในครอบครัวที่มีฐานะร่ำรวย พ่อของเธอแอนดรูว์ เป็นเจ้าของธุรกิจรับเหมาก่อสร้างที่ประสบความสำเร็จ อย่างไรก็ตามการแต่งงานระหว่างพ่อแม่ของเธอไม่ค่อยมีความสุขนัก แอนดรูว์มีอารมณ์สองขั้ว และ "ชอบเดินเหมือนเงาหรือผีรอบ ๆ บ้าน"[6] ในขณะที่แม่ของเธอ อีดิธ เมย์ ฟิชเชอร์ เป็นคนที่มีเสน่ห์และทันสมัย ในวัยเด็กเชียเรอร์สนใจในด้านดนตรี แต่หลังจากที่ได้ดูการแสดงลักษณะโวเดอวีล (vaudeville) เธอจึงตัดสินที่จะเป็นนักแสดงเมื่ออายุได้ 9 ปี
ในปี ค.ศ. 1918 ความฝันของเชียเรอร์ก็ต้องจบลง เมื่อครอบครัวของเธอล้มละลาย จากผลกระทบของสงครามโลกครั้งที่ 1 และพี่สาวของเธอ แอโธล ประสบปัญหากับการป่วยทางจิต เชียเรอร์ถูกบังคับให้ย้ายไปอยู่ในบ้านหลังเล็ก ๆ ในเขตชานเมืองของมอนทรีออล อย่าง "เจียมเนื้อเจียมตัว" แต่การเผชิญหน้ากับความยากจนอย่างฉับพลัน ทำให้เชียเรอร์เข้มแข็งขึ้น เธอกล่าวว่า "ในวัยเด็กฉันก่อตั้งปรัชญาเกี่ยวกับความล้มเหลว บางทีก็ต้องดิ้นรนเพื่อหาเงิน ถึงแม้ธุรกิจของพ่อจะล้มละลาย แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าพ่อล้มเหลวไปด้วย"[7][8]
ต่อมาพ่อแม่ของเธอก็หย่าร้างกัน เชียเรอร์และพี่สาวย้ายไปอยู่กับมารดาที่บ้านพักราคาถูกแห่งหนึ่ง หลังจากนั้นแม่ของเธอจึงตัดสินใจผลักดันให้เป็นนักแสดง เพื่อที่จะนำเงินมาจุนเจือครอบครัว โดยเชียเรอร์เริ่มเป็นนักแสดงตั้งแต่อายุ 17 ปี และเพื่อความก้าวหน้า แม่จึงพาเธอและพี่สาวย้ายมาอยู่ที่นิวยอร์ก ในปี ค.ศ. 1920[9]
อ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่น
