นกยางควาย

เป็นนกยางสีขาว ตัวผู้และตัวเมียมีลักษณะเหมือนกัน ขนทั่วตัวสีขาว ขากรรไกรค่อนข้างใหญ่และขาสั้น มีความยาวจากปลายปากจรดปลายหางเพียง 51 เซนติเมตรเท่านั้น แต่ในฤดูผสมพันธุ์จะมีขนประดับเป็นเส้นยาว ๆ ที่หัว คอ และหลังเป็นสีเหลืองส้ม พ้นฤดูผสมพันธุ์ขนประดับดังกล่าวจะผลัดออกหมด นัยน์ตาและปากเป็นสีเหลือง แต่รอบตาสีออกเขียวอ่อน เท้าสีดำ ในช่วงนี้เมื่อจับคู่แล้วนกทั้งสองเพศจะช่วยกันทำรังโดยตัวผู้หาวัสดุซึ่งก็คือกิ่งไม้แห้งที่อาจจะหามาเองหรือขโมยเอาจากรังใกล้ๆ ตัวเมียสร้างรัง เมื่อวางไข่แล้วจะช่วยกันกกไข่ และหาอาหารมาป้อนลูก

นกกระยางควายแบ่งตามลักษณะทางภูมิศาตร์ได้ 2 ชนิดย่อย คือ ทางตะวันตก, B. ibis และ ทางตะวันออก, B. coromandus ทั้งสองแบบถูกแบ่งโดย แมคอัลเลนและบรู๊ค แต่ได้รับการพิจารณาแล้วว่าเป็นชนิดเดียวกัน

ประชากรบางส่วนของนกยางควาย ที่อพยพและค่อนข้างที่จะแยกความแตกต่างกันได้ยาก นกยางควายจะอพยพจากพื้นที่ขั้วโลกเหนือไปสู่บริเวณที่อบอุ่น แต่นกยางในออสเตรเลีย จะอพยพไปที่ที่มีอากาศเย็นในแทสมาเนียและนิวซีแลนด์ในช่วงฤดูหนาวและอพยพกลับในฤดูใบไม้ผลิการอพยพในแอฟริกาตะวันตกขึ้นอยู่กับการตอบสนองของปริมาณน้ำฝน

ในฤดูผสมพันธุ์นกชนิดนี้จะดูสวยและจำแนกได้ง่าย เพราะหัว คอ หน้าอก และหลังจะมีขนสีเหลืองทองสดใสปกคลุมไปทั่ว ขาที่เคยเป็นสีดำสนิทก็จะมีสีเหลืองหรือสีแดงมาแทนที่ ในช่วงนี้เมื่อจับคู่แล้วนกทั้งสองเพศจะช่วยกันทำรังโดยตัวผู้หาวัสดุซึ่งก็คือกิ่งไม้แห้งที่อาจจะหามาเองหรือขโมยเอาจากรังใกล้ๆ ตัวเมียสร้างรัง เมื่อวางไข่ ไข่เป็นสีฟ้า-ขาวซีด เป็นรูปวงรีขนาด 45 มิลลิเมตร x 53 มิลลิเมตร แล้วจะช่วยกันกกไข่และหาอาหารมาป้อนลูก

นกยางควาย อาศัยตามแหล่งน้ำเหมือนอย่างนกยางอื่น ๆ แต่นกยางควายไม่ได้กินปลาเป็นอาหารหลัก แต่มักกินพวกตั๊กแตน และแมลงต่าง ๆ ในทุ่งหญ้า ที่อยู่บริเวณแหล่งน้ำ หรือแม้กระทั่งพวก กบ เขียด นอกจากนี้ นกยางควายอาจจับกินแมลงที่อยู่บน ควาย หรือ วัว ด้วย

ข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับ Bubulcus ibis ที่วิกิสปีชีส์