ช่างตัดผมแห่งเซวิลล์

ช่างตัดผมแห่งเซวิลล์ (อิตาลี: Il barbiere di Siviglia, ossia L'inutile precauzione; อังกฤษ: The Barber of Seville, or The Useless Precaution) เป็นอุปรากรภาษาอิตาลีความยาว 2 องก์ โดยโจอากีโน รอสซีนี (1792 – 1868) ดัดแปลงจากบทละครชวนหัวต้นฉบับภาษาฝรั่งเศส ชื่อ Le Barbier de Séville ou la Précaution inutile (1775) ของปีแยร์-โอกุสแต็ง การง เดอ โบมาร์แช ออกแสดงรอบปฐมทัศน์ที่โรงละคร Teatro Argentina กรุงโรม เมื่อวันที่ 16 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1816 และเป็นอุปรากรอิตาลีเรื่องแรก ๆ ที่เดินทางไปเปิดการแสดงในสหรัฐอเมริกา ที่นิวยอร์ก เมื่อ ค.ศ. 1825 ^[1] และเป็นอุปรากรเรื่องหนึ่งที่ประสบความสำเร็จสูงสุด ^[2][3]

ในช่วงแรกที่อุปรากรเรื่องนี้ออกแสดง กลับไม่ได้รับการยอมรับนัก เนื่องจากถูกต่อต้านโดยผู้ชื่นชอบผลงานของโจวันนี ไปซีเอลโล (1740 – 1816) ที่เคยแต่งอุปรากรจากเรื่องเดียวกันนี้ ใช้ชื่อว่า Il barbiere di Siviglia, ovvero La precauzione inutile ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1782 ^[4] ซึ่งกล่าวหารอสซีนีแต่งอุปรากรชิ้นนี้เพื่อเทียบชั้น และล้อเลียนงานของไปซีเอลโล^[5] ซึ่งเน้นเรื่องราวเกี่ยวกับความรัก ต่างจากของรอสซีนีที่เน้นเรื่องขบขัน ^[6]

ท่อนอาเรีย ชื่อ Largo al factotum จากอุปรากรเรื่องนี้ เป็นหนึ่งในอาเรียที่ได้รับความนิยม โดยเฉพาะท่อนที่ร้องว่า Figaro! Figaro! Figaro! ปรากฏอยู่ในวัฒนธรรมสมัยนิยมจำนวนมาก เช่น ภาพยนตร์แอนิเมชัน วูดดี วูดเพ็กเกอร์ ทอมกับเจอร์รี่ กล่าวกันว่าเป็นอาเรียสำหรับนักร้องเสียงแบริโทน ที่ร้องยากที่สุดเพลงหนึ่ง