การล่าแม่มด

การล่าแม่มด (อังกฤษ: Witch-hunt) คือ การแสวงบุคคลซึ่งถูกตราหน้าเป็น "แม่มด" หรือหลักฐานแม่มด มักเกี่ยวข้องกับความแตกตื่นทางศีลธรรม^[1] หรืออุปาทานหมู่^[2] ก่อนหน้า ค.ศ. 1750 กฎหมายให้ความเห็นชอบการล่าแม่มดและเกี่ยวข้องกับการพิจารณาแม่มดอย่างเป็นทางการ สมัยการล่าแม่มดในทวีปยุโรปและอเมริกาเหนืออยู่ในสมัยใหม่ตอนต้นหรือราว ค.ศ. 1480 ถึง 1750 สืบทอดตั้งแต่กลียุคแห่งการปฏิรูปศาสนาฝ่ายโปรเตสแตนต์ถึงสงครามสามสิบปี ส่งผลให้มีการประหารชีวิตระหว่าง 40,000 ถึง 60,000 ครั้ง^[3]

มีการประหารชีวิตผู้ต้องโทษแม่มดในทวีปยุโรปครั้งสุดท้ายในคริสต์ศตวรรษที่ 18 ในราชอาณาจักรบริเตนใหญ่ แม่มดไม่เป็นการกระทำที่มีโทษตามกฎหมายพระราชบัญญัติ ค.ศ. 1735 ในเยอรมนี คาถาเวทมนตร์ยังมีโทษตามกฎหมายจนปลายคริสต์ศตวรรษที่ 18 มีรายงานการล่าแม่มดร่วมสมัยในแอฟริกาใต้สะฮารา ประเทศอินเดียและปาปัวนิวกินี กฎหมายต่อต้านแม่มดอย่างเป็นทางการยังคงพบในประเทศซาอุดีอาระเบียและแคเมอรูน

นับแต่ราวคริสต์ทศวรรษ 1930 คำว่า "การล่าแม่มด" ถูกใช้เป็นภาพพจน์เพื่ออธิบายกิจกรรมโดยรัฐบาล (และหน่วยธุรกิจบางครั้ง) เพื่อแสวงและเปิดโปงศัตรูที่รับรู้ ชัดเจนมักใช้เป็นวิธีการชี้นำมติมหาชนโดยให้กำเนิดความแตกตื่นทางศีลธรรม