ราชอาณาจักรยูดาห์

ราชอาณาจักรยูดาห์ (ฮีบรู: מַמְלֶכֶת יְהוּדָה; มัมเลกเฮต เยฮูดาห์) คืออดีตรัฐยิวที่ก่อตั้งขึ้นบริเวณตอนใต้ของเขตลิแวนต์ในช่วงยุคเหล็ก มักถูกเรียกขานโดยทั่วไปว่า อาณาจักรใต้ เพื่อที่จะไม่ให้สับสนกับราชอาณาจักรอิสราเอลที่อยู่ทางเหนือ ซึ่งทั้งสองอาณาจักรเคยมีสถานะเป็นรัฐเดียวกันมาก่อนในนามว่า สหราชอาณาจักรอิสราเอล

ราชอาณาจักรยูดาห์ 𐤉‬𐤄𐤃𐤄‬
ศตวรรษที่ 9[1][2] หรือ ศตวรรษที่ 8 ก่อนคริสตกาล[3]–586 ปีก่อนค.ศ.
ตรา LMLK (700–586 ปีก่อนค.ศ.)
แผนที่ภูมิภาคในช่วงศตวรรษที่ 9 ก่อนคริสตกาล
เมืองหลวง	ฮีบรอน เยรูซาเลม
ภาษาทั่วไป	ฮีบรู
ศาสนา	เอกเทวนิยมลัทธิยาห์เวห์/ศาสนายูดาห์ พหุเทวนิยมคะนาอัน พหุเทวนิยมเมโสโปเตเมีย ศาสนาพื้นบ้าน[4]
การปกครอง	ราชาธิปไตย
ยุคประวัติศาสตร์	ยุคเหล็กลิแวนต์
• กบฏเยโรโบอัม	ศตวรรษที่ 9[1][2] หรือ ศตวรรษที่ 8 ก่อนคริสตกาล[3]
• การปิดล้อมกรุงเยรูซาเล็ม (587 ปีก่อนค.ศ.)	586 ปีก่อนค.ศ.
ก่อนหน้า ถัดไป สหราชอาณาจักรอิสราเอล เยฮุด (จังหวัดบาบีโลน)
ปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของ	ประเทศอิสราเอล ปาเลสไตน์

ยูดาห์ถูกสันนิษฐานว่าน่าจะพัฒนากลายมาเป็นรัฐในช่วงหลังศตวรรษที่ 9 ก่อนคริสตกาล แต่ก็ไม่มีหลักฐานใดที่สามารถยืนยันข้อสันนิษฐานนี้ได้^[5][6] ในศตวรรษที่ 7 ก่อนคริสตกาล เยรูซาเลมซึ่งเป็นเมืองหลวงของอาณาจักรมีประชากรเพิ่มมากขึ้นอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ซึ่งมากกว่าประชากรของรัฐข้างเคียงมาก ต่อมาพวกอัสซีเรียเข้ารุกรานและควบคุมยูดาห์เนื่องจากต้องการทรัพยากรน้ำมันมะกอกอันล้ำค่าของยูดาห์ ยูดาห์จึงตกเป็นรัฐบริวารของอัสซีเรีย^[7] ราชราชอาณาจักรยูดาห์สงบสุขและรุ่งเรืองระหว่างที่อยู่ใต้อาณัตของอัสซีเรีย (ขณะที่มีการก่อกบฏรุนแรงในรัชสมัยของกษัตริย์เซนนาเชริบแห่งอัสซีเรีย) แต่ครึ่งหลังของศตวรรษที่ 7 ก่อนคริสตกาล อัสซีเรียก็ล่มสลายลงอย่างกะทันหัน ส่งผลให้เกิดสงครามแย่งชิงดินแดนแถบนี้ระหว่างอียิปต์โบราณกับจักรวรรดิบาบิโลเนียใหม่ตามมานับครั้งไม่ถ้วน จนในที่สุดนำไปสู่การล่มสลายของราชอาณาจักรยูดาห์ในช่วง 597 - 582 ปีก่อนคริสตกาล รวมไปถึงการเนรเทศขับไล่ชนชั้นปกครองออกจากดินแดนดังกล่าว^[7]