Ҳӯш

Ҳӯш (форсӣ: هوش‎), зеҳн (ар. ذهن‎) — тавоноии ақлист ва қобилиятҳои мутанаввеъе ҳамчун истидлол, барномарезӣ, ҳалли масъала, тафаккури интизоъӣ, истифода аз забон, ва ёдгириро дар бар мегирад. Назарияҳои ҳуш дар тӯли таърих тағйир кардаанд^[1]. Пажӯҳишгарон мегӯяанд бо нӯшидани шир, хӯрдани ҷигар, тухми мурғ ва бодоми заминӣ, кулин бештаре ба мағз мерасад ва ҳушу ҳофиза тақвият мешавад^[2]. Пажӯҳишгарон бо санҷидани сатҳи кулини мағз ба мизони ҳӯши афрод пай мебаранд^[3].