Абутоҳири Исфаҳонӣ

Абутоҳир Имодуддин ибни Аҳмади Исфаҳонӣ (форсӣ: ابوطاهر اصفهانی‎; 1085^[1][2], Исфаҳон — 1180^[1][2], Искандария) — муҳаддис, олим ва фақеҳи барҷастаи шофеъии форс-тоҷик, шогирди Абубакр Муҳаммади Дарбандӣ.

Абутоҳири Исфаҳонӣ
араб. ар. أحمد بن مُحمَّد بن سلفة الأصبهاني‎
Иттилооти инфиродӣ
Касб, шуғл:	олим, муҳаддис, фақеҳ, нависанда
Таърихи таваллуд:	1085[1][2]
Зодгоҳ:	Исфаҳон, Эрон
Таърихи даргузашт:	1180[1][2]
Маҳалли даргузашт:	Искандария
Эътиқод:	ислом
Самти фаъолият:	илми ҳадис ва фиқҳ
Ҷойи кор:	Искандария
Устодон:	Абубакр Муҳаммади Дарбандӣ, Abu-l-Ghanàïm al-Narsí[d] ва Kamil ibn Thabit al-Suri[d]
Шогирдон:	Abu al-Hajjaj al-Balawi[d] ва Al-Sahib ibn Shukr[d]
Вироиши Викидода